Onze goudvis, Ben of Jerry, is alweer 2 jaar oud. Elke keer als de laatste dood ging kochten wij twee nieuwe goudvissen. De vorige hadden de naam Au en Di. Oftewel Audi. Nu hadden wij Ben en Jerry. Elke keer gaat al snel een dood. Is ons aquarium misschien misschien te klein voor een twee persoons huishouden? Zal mij niks verbazen. Goudvissen houden van veel ruimte. Als er een dood is kan je niet zeggen; ik koop er een tweede bij. Dat wordt schijnbaar oorlog. Dus wij houden het er maar bij een.

De volgende keer kopen wij misschien maar beter een goudvis. Mochten wij toch weer voor twee gaan dan krijgt iedere goudvis een haarbandje met zijn of haar naam. Dan weten wij wie er als laatste overblijft 😜.

Het geluid van het water 💦 valletje. Heerlijk. Ooit viel de stroom uit. Dit merkten wij omdat er (natuurlijk) geen WiFi meer was. Wat een ramp. Maar wat was het ook stil in huis. Geen gekletter van water 💧 in de woonkamer.

Gisteren werd deze bezorgd. Staat nu prachtig hier te shinen. Ik mag er niks mee doen. Dinsdag pas. Heerlijk die spannende voorpret.

Ik spaar al een tijdje doppen voor stichting blinde geleiden honden. Nu zag ik dat de Campina hun dop eraf haalt. Minder plastic. Beter natuurlijk voor het milieu. Dan krijgen we weer van die pakken van vroeger die je soms onmogelijk goed open kreeg. Soms had ik de halve verpakking aan de bovenkant open 😂.

Alleen harde plastic doppen kunnen ze gebruiken. Dus niet de deksels die je dubbel kunt vouwen. Sommige doppen hebben een papiertje of folie stukje aan de binnenkant. Graag verwijderen. Het verzamelpunt is al druk genoeg met alles controleren.

Ik doe de doppen altijd in het bestek bakje van de vaatwasser. Zo kan ik ze nadat de vaatwasser heeft gedraaid schoon in een zak verzamelen.

Nu las ik laatst dat je bij sommige flessen automaten de fles zonder dop kunt inleveren. Meteen geprobeerd bij de Albert Hein stadspoort. Het lukt. Zo heb ik wee extra doppen voor het goede doel. Joepie.

Ik ben opgegroeid met huisdieren. Wij hadden vroeger een kat, hond, konijnen, kippen, een hamster en vissen. Geweldig!

Eenmaal zelf een gezin mogen hebben wilde ik ook huisdieren. Helaas zei hij; huisdier erin, ik eruit…..

Maar toen wij 👩‍👧‍👦 eenmaal met z’n drieën waren…. eerst een hamster. De eerste was super lief. Daarna alleen maar ellende gehad.

Toen kwam hier een konijn. Onze Bob. Wat een lieverd. Overdag staat zijn kooi open. Soms kruipt hij eruit. Soms niet. Wat zo bijzonder is, is dat als Daan op de grond gaat liggen Bob altijd naar hem toe komt. Die twee hebben iets unieks samen ❤️.

Een jaar later kwam Dolf 🐈‍⬛ in ons 👩‍👧‍👦 leven. Daan is ook dol op Dolf. Maar ik heb het gevoel dat Eva en de kat meer een klik hebben. Maar Eva kan soms zo gemeen zijn. Van de kat laten schrikken tot water 💦 over haar heen gooien. En toch is Dolf gek op Eef.

En ik? Ik ben dol op Bob 🐇 en Dolf 🐈‍⬛. En heel gek; op onze goudvis. Het aanzien vind ik mooi. Het geluid van het water 💦 rustgevend. De keuken is mijn ding. Ik ben daar nooit alleen dankzij onze 🐠.

Als ik eten over heb gaat het in plastic afsluitbare bakken.

Maar als ze bijvoorbeeld rauwkost eten 🥘 of iets anders wat op een bord of in een kommetje ligt, wat dan? Pak je alsnog een plastic bak?

Ik heb sindskort een serie siliconen deksels. Ideaal. Bij de Ali kosten ze bijna niks. Ze worden hier veel gebruikt.

Met de kerst hadden wij toch een lamp projector in de woonkamer. Wat genoten wij daarvan. Maar die sneeuw ⛄️ poppen kan nu echt niet meer.

Dus wat te doen? Er kwam een buiten kansje voorbij dankzij mijn super winkel in Veenendaal. Een projector 📽 met stippen. Zo leuk! Wij hebben al ballen 🎾 aan het plafond hangen. Nu schitteren daar lampjes tussen.

Je steekt de stekker 🔌 in het stopcontact en klaar. Wij zien ons van de zomer buiten zitten. Parasol ☂️ op. Projector eronder. Nu al zin in.

Onze goudvis dreef op een gegeven moment op zijn zijde. Zou hij of zij misschien 🤔 lastig hebben van het knipper licht? 😂

Ik zag dit voorbij komen. Winter zwemmen. Mijn broer ging mij voor met zijn kinderen. Toen lag daar sneeuw en was het zo koud. Dus ik dacht; ik ga als het boven nul is.

Eva nam een vriendin mee. Daan een vriend. En daar gingen wij…… Ik hoorde in eerste instantie geen gezeur van de dames. Zij gingen het water 💦 in. Toen mijn zoon….. Hij riep nog ; mam, dit is echt niet leuk 😒!

Ik dacht nog even; wat een gezeur. Gaan met die banaan. En bewegen maar. Ik sprong erin. Neeeeeee 🥶. Vreselijk. Te koud. Ik schreeuwde; ik trek een baantje en dan gaan wij eruit!! Klaar mee.

Maar hoe bijzonder. Het water leek steeds warmer te worden. Tenminste, dat vond ik, vriendin van Eva en vriend van Daan ook. Mensen met een extra jasje 😂. Daan en Eva werden blauw 🥶 van de kou. Ik riep nog; baantjes zwemmen. Helaas hielp dit ze niet. Ze gingen steeds harder klapper tanden. Eva zei duizelig te worden. Daardoor gingen wij eerder het bad uit. Prima. Daan zei nog; mam, zonde van het geld. Nee jongen. Wij zijn een ervaring rijker. Ik vond het machtig mooi met z’n allen daar in het donker in de kou. Kan je later tegen je kleinkinderen zeggen; opa heeft in de winter zelfs gezwommen. Zegt Daan; dat kan ik sowieso wel zeggen, oftewel verzonnen hebben. Maar Daan; ik heb foto’s voor je als bewijs. Als digitale foto’s dan nog bestaan.

Daarna een heerlijke kop warme thee. Super service van het zwembad.

En toen? Om van de schrik te bekomen; een frietje van de Mac. Wat was het daar druk op de parkeerplaats. Hele grote groepen jongeren bij elkaar. Geen mondmaskers. Geen 1,5 meter en geen politie 👮‍♀️. Het was wel heel erg gezellig. Ik heb er geen moeite mee. Ik snap de jeugd wel.

Weer een nieuw avontuur mogen beleven. Iets om nooit meer te vergeten! 👩‍👧‍👦 Wordt dit een nieuwe traditie?

2 maart word ik 50 jaar. Precies over een week. Geen groot feest 🎉 dit jaar. Met een beetje pech mag ik maar een persoon op visite. Maar met een beetje geluk 🍀 meer. En wie weet zelfs na 21:00. Haha 😂. Wat een rare tijd is dit toch.

Mijn kinderen en ik hebben ons er al bij neer gelegd. Geen groot feest. Scheelt mama ook weer een hoop geld. Prima.

Gelukkig heb ik met een collega mijn werkdag kunnen ruilen. Dus dinsdag 2 maart ben ik vrij! Mijn kinderen ook. Studiedag van school. Van hun vader krijg ik ze een dag eerder hier. Dus mijn verjaardag kan niet meer stuk. Wakker worden op deze bijzondere leeftijd samen met mijn kinderen.

Een mooie taart 🎂 geregeld bij de buren. Mooie koekjes 🍪. En jawel; een pop. Altijd geroepen dat ik dat wou. Maar nu puntje bij paaltje kwam dacht ik; misschien toch te ordinair. Maar mijn zoon zei; mam, dit heb je altijd geroepen. Het is nu of nooit. Gewoon doen. Dus ja; ik doe het!

Ik ben wel benieuwd in het nieuws 2 maart. Wel of geen avond klok? Een of meer personen? Hoeveel taart heb ik nodig 😅. Laten we er maar van uitgaan dat er niet veel veranderd.

Voorheen moest ik mijn dochter om 7:00 uit bed trekken. Dan trok ik haar overeind. Ik gooide haar nog net niet over mijn schouder 😂. Eenmaal beneden was ze wel meteen wakker. Ikzelf sta altijd een half uur eerder op om de verwarming aan te zetten en in alle rust het nieuws te kijken.

Wat is sindskort gaande? Mijn dochter vind het schijnbaar gezellig zo net voor school. Om 7:00 hoor ik tegenwoordig al; trip trap 🦵, ze loopt dan al van de trap. Najaaa, hoe gezellig is dat?

Wij hebben nu alle tijd om te kletsen, ontbijten 🍳 en voor de rest van het ochtend ritueel te genieten. Ik ben benieuwd hoelang dit gaat duren. Straks als ze gaan puberen, hormonen krijgen……

Vorig jaar 2 juni kregen wij de uitslag van de scan van mijn moeder. Einde oefening. Zelf was ze ook op. Ze wilde niet meer. Huisarts mocht euthanasie regelen.

Toen ging ze naar het ziekenhuis ivm pijnbestrijding. Ze fleurde weer op. Kon wel alleen op bed liggen. Maar ze genoot van de kleine dingen. Op een gegeven moment liep ze rond met een brace en een rollator. Ze kon de tuin weer in. Hoe fijn!

Wat later toen het nog mocht kwamen ze bij mij op visite! Ik kon mijn ogen 👀 niet geloven.

Weer later toen ik bij ze op bezoek was liep ma zonder rollator. Neeeee, ongelooflijk. Nu wandelt ze elke dag met mijn vader een blokje om. Met rollator. Maar ze doet het maar mooi. Dan staat ze op afstand bij het centrum in Bennekom. Haar dorp. Ze geniet dan van de mensen die daar rond lopen.

Voorheen gingen mijn ouders, de kids en ik vaak op pad. Wij hadden samen een museum jaarkaart. Dat is al lang geleden. Ineens bedacht ik mij; wij gaan ergens wandelen waar je ook koffie kan drinken. Het werd kasteel 🏰 Hoekelum. Vroeger meerdere keren geweest met feesten en partijen. Wat is het daar gezellig! Parkeerplaats wel vol. Maar niemand die te dichtbij liep. Heerlijk een stukje gelopen. Niet ideaal met een rollator maar het ging. Daarna een plek gekozen waar niemand anders was. Koppie in het zonnetje. Ze hebben daar de lekkerste koffie. Twee bakjes ☕️ genomen. De kinderen namen een cake pop. Zij speelden lekker. Wij konden heerlijk kletsen. Wat een genot. Mijn mams voor het eerst sinds vorig jaar 2 juni weer op pad (buiten familie bezoekjes om).