Ik kan geen ‘gewone’ bh kopen. Dit ivm mijn mama protheses. Helaas worden deze speciale bh’s niet vergoed. Kan een ieder met borsten een bh kopen voor 20 euro of net iets meer. Ik helaas niet. Bij mij begint de prijs vanaf 80 euro. En dan heb ik ook nog eens het het lelijkste model.

Dat laatste boeit mij niet eens. Ik wil gewoon iets. Gebeld naar de zorg verzekeraar. Wederom te horen gekregen dat ik niks vergoed krijg. Best wel gek. Je bent ziek of hebt een nare ziekte overwonnen. Wat is dan je prijs? De hoofdprijs. Je betaald heel veel geld voor een bh.

Als ik dat geld had. Prima. Maar veel mensen die de ziekte kanker ondergaan hebben na alle behandelingen minder energie. Kunnen soms niet meer functioneren in de maatschappij. Dus minder werken, minder geld maar wel heel veel extra kosten. Pfffff.

Ik loop al 5 jaar met dezelfde bh. Ook met dezelfde protheses. Inmiddels lek. Elke dag heb ik siliconen op mijn huid. Dat kan toch niet gezond zijn. Aankomende week ga ik nieuwe ‘mama’ protheses halen. Gelukkig gratis. Die bh…. Daar betaal ik de hoofdprijs voor. Mijn ouders zijn zo lief om mij te sponseren.

Oh dear. Mijn 20cm komkommer 🥒 plant is afgebroken. Het topje lag er ineens uit. Pfff. Baal ik van. De snack komkommer 🥒 plant groeit gelukkig wel als een malle. Elke dag haal ik twee tot vier mini snack komkommers uit eigen tuin.

Vandaag ga ik toch weer een 20cm komkommer 🥒 plant kopen. Samen met mijn dochter. Wij gaan ook kijken 👀 in de moestuin van mijn broer. Naar ons klein stukje land. Een klein plekje voor ons waar onder andere eigen gezaaide peultjes groeien. Ik ben zo benieuwd hoe groot deze planten nu zijn. En of ze er nog staan. Slakken zijn soms wreed.

In onze tuin thuis heb ik ook peulen gepoot. Overal tussendoor. Wat groeien die makkelijk zeg. Even kijken of het wat gaat worden. Zo ja, dat zou leuk zijn. Dan heb ik straks meerdere oogsten.

Ik krijg de vraag waar je deze plant kan kopen. Als je de folders bijhoud zie je ze vaak ergens in april bij de Lidl. Die zijn het goedkoopst. De praxis heeft ze vaak. En anders een tuincentrum. Vorig jaar koste een plant 5,99. Dit jaar had ik in de aanbieding twee planten voor 15 euro. Dus een stuk duurder. Verrassend. Pffff. Alles is mega duurder.

Wat heeft Eva het goed gedaan op schoolkamp. Op de heenweg reden zij en ik de fietsers 🚴‍♂️ achterna. Eva heeft elke tussenstop meegemaakt. Op het schoolkamp had ze meteen plezier. Bedden opgemaakt. Spel gedaan. Ze deed met alles mee. Goed gegeten. Daarna het horror spel. Dat vond ze super.

De volgende dag. De vermoeidheid sloeg toe. De rest van de groep ging met de fiets naar Garderen. Het klimbos. Super leuk! Ze hadden twee groepen. De een klom en de ander had een grondspel. Eva deed het grondspel. Daarna had ze 1,5 uur rust. Ze mocht met de juf in een auto 🚗 zitten. Eva plat. Eva moest lachen om de juf. Die zat te knikkebollen, 😂. Daarna weer naar het schoolkamp terrein. Ik werd gebeld. Eva was moe en misselijk. Ze bleef nog eten en kijken naar de bonte avond. Of ik haar daaronder wilde ophalen. Maar natuurlijk. Het eten vond Eef al te druk. Ze ging apart zitten. Om 21:00 haalde ik haar op. Naar huis. Of ik de auto stoel platter wilde zetten. Ik zat naast haar, trok aan de hendel. Hoppa, de stoel vloog van zitten naar liggen. Eva schrok. Toen kwamen de tranen. Tranen met tuiten. Thuis meteen naar bed.

De volgende morgen stonden Daan en ik om 7:00 op. De wekker ging. Eva werd ook wakker. Kon niet meer slapen. Aankleden dan maar. Wij weer naar het schoolkamp gereden. Ik zag Eva genieten. Ondertussen hielp ik mee met de schoonmaak 🧽 😛. Fornuis schoongemaakt, geveegd etc etc. Wat werkte iedereen hard mee zonder te zeuren.

Vriendin van Eva was op. Zij zou met ons mee naar huis rijden. Meedoen met de tussenstops. Maar ze kon niet meer. Ze ging met haar mams rechtstreeks maar huis.

Iedereen weer op de fiets richting Otterlo. Eva en ik een supermarkt in. Broodjes gehaald voor de lunch pauze. Zo probeerde ik Eva te lokken. Ze nam donuts 🍩. Ze liep steeds meer krom. Handen in haar zij. Pijn zei ze. Kan. Waarschijnlijk spierpijn. Maar wat wil je. Van 2 uur in de ochtend naar school en 1 uur in de middag naar een hele dag rond rennen en lopen in de buitenlucht. Ander bed. In Otterlo wilde Eva pas de auto uit als iedereen er zou zijn. Prima. Ze ging even met haar vriendin op een bank zitten. Ze smeekte om weer te kunnen liggen in de auto. Maar dan zouden we niet weten wanneer de groep zou vertrekken. Eva had zelf de oplossing. In het gras liggen.

Daarna door naar de volgende stop. Huize Kernhem. Daar kregen de kinderen een ijsje namens juf Silvia. Ook daar ging Eva weer plat. Ze heeft genoten van de groep, de omgeving, de gezelligheid en een magnum ijsje.

Eenmaal thuis ging ze lekker op de bank liggen. Opperdepop. Prima dat had ze wel verdiend. Ze ging de afgelopen dagen weer een paar stappen vooruit. Flinke stappen. Maar ze gaf ook haar grens aan. Dat is nieuw. Topper!

Droog op de fiets aangekomen. Daarna iedereen zijn spullen uitgepakt. Naar de woonkamer. Gezellige drukte. Er kwam een onweersbui met flink wat regen. Overal water plassen. Dat maakt de kinderen niks uit. Ze deden een leuk spel in groepjes. Ik zag iedereen met tandpasta op de neus, of acrobaten, etc etc. Geen idee wat de opdrachten waren. Eten gekookt met de klassen moeders. Spaghetti, saus, geraspte kaas en rauwkost. Ze hebben gesmuld. Er werd goed van gegeten.

Daarna ging de juf een verhaal voorlezen bij het kampvuur. Ouders met enge maskers gingen zich in het bos verstoppen. Geweldig. De kinderen moesten ons zoeken. Als je mij had gezien dat zou je toch denken dat ze bang zouden worden? Mmmh, viel tegen.

Hier is het nog aan het schemeren . Uiteindelijk was het aarde donker. Ze vroegen wel aan mij; bent u de moeder van Eva? Huh, hoe weet je dat? Zie ik aan uw telefoon hoesje. 😆 Toen ik mijn gezicht liet zien schrokken de jongens pas echt, whahaa, dat was een goeie actie.

Op een gegeven moment zag ik een filmpje van een ouder. Daarop zie je een groep kinderen bij elkaar. Komt er ineens een monster uit de struiken gesprongen en die begint mij toch te schreeuwen. Wat denk je? Ze keken om. Dat was het. Misschien dat een enkeling schrok. Maar ik had toch meer verwacht. De jeugd van tegenwoordig is veel meer gewend. Eva vroeg of ze met mams op de foto mocht. Natuurlijk lieverd.

Na dit horror gebeuren gingen de ouders naar huis. De kinderen gingen rond 24:00 slapen. Dacht Eva. Ze was haar wekkertje kwijt.

De kinderen hadden hun eigen groepjes gemaakt. Zalen van 3, 4, 5, 6 en 8 kinderen. Sommigen in een blokhut. Anderen in een groot gebouw verdeeld in 6 kamers.

Ze mochten allemaal een eigen naam verzinnen voor hun kamer. Knakworsten kwam voorbij. Eva en haar twee vriendinnen hadden ook een leuke naam. De giechel kamer.

Spullen klaar. Vertrekken maar. Gistermorgen zijn ze vertrokken.

Zo leuk. De kinderen van groep 1 t/m 7 stonden op een rij. Groep 8 fietste erlangs. Prachtig om te zien. Ineens zag ik een meisje rennen. Dus zonder fiets. Ik was te laat voor een foto. Het was Eva, hahaaa. Zij mag nog niet fietsen.

Samen gingen wij naar de supermarkt om een lekker broodje en drinken te halen. Toen reden wij naar de tussenstop.

Allemaal wat gegeten. Gedronken. Eva haar vriendin lukte het niet verder te fietsen. Geen probleem. De meiden samen in mijn auto. De fiets op de fietsdrager van een andere moeder. En weer doorrrr.

Spullen uitgepakt. Meteen daarna kwamen de kinderen op de fiets van groep 8. Je hoorde ze van ver al aankomen.

Eva en Dewi hadden al een kamer gekozen. Meteen paniek. Spinnen en webben. Ik blijf echt niet slapen zei Eva. Echt wel! Mama komt straks met spullen aan voor een schone kamer.

Het was alweer 12:00. Allemaal de zaal in voor de lunch. De ouders naar huis. Veel plezier allemaal!

Gisteren waren mijn ouders 52 jaar getrouwd. Nooit gedacht dat zij dit nog samen konden vieren. Mijn broer en zijn kinderen waren er. Zo ook ik. Daan en Eva helaas niet. Papa weekend. Mijn schoonzus moest werken. Ik had de zaterdagnacht. Zij de zondag overdag.

Kijk mijn moeder nou. Wel met een brace. Maar zij kon gewoon meedoen met jeu de boules.

Weer ouderwets frietjes gegeten. Gebakken door mijn vader. Hij neemt de bestelling op en bakt dan het dubbele 😂. Het was weer super gezellig. Ineens realiseerde ik mij; het kan gewoon weer. Wij hadden geen stress met bij elkaar zitten. Het was ook nog eens mooi weer. Heerlijk buiten gezeten. Als klap op de vuurpijl had mijn vader lekkere gebakjes 🍰 van Mekking. Gelukkig was ik op de fiets.

Eva is dol op de spaghetti met rode saus van de Beren. Dat kan ik thuis ook. Verschillende soorten rode saus gekocht. De basis met basilicum van Bertolli bevalt het beste. Nog wat Parmezaanse kaas erover en wij hebben ene restaurant waardige diner volgens Eva.

Die rode saus. Eigenlijk moet je deze verwarmen in een pan of in een glazen schaal in de magnetron. Omdat Eva dit zo lekker vind maak ik weleens een portie warm in de magnetron. In een plastic bak. Die wordt rood. Niet schoon te krijgen.

Maar niet getreurd. Je wast de bak gewoon af met sop. Daarna leg je de bak achter het glas in de zon. Dit kan je ook met kleding doen waar tomatensaus in zit. Wassen en daarna achter het glas in de zon. En alle vlekken verdwijnen.

Laatst was het zo lekker warm. Ik hing het bakje in de zon. Toch bleef deze nog licht oranje. Achter het glas versterkt denk ik het zonlicht.

Ik ben nog steeds blij met ons gewonnen pakket.

De kauwgom neem ik mee naar mijn werk. Ideaal na het eten van een lunch.

De chocolade 🍫 reep gaan mijn kinderen van genieten.

Het flesje focus is een favoriete smaak van mijn dochter. Dus die komt ook wel op.

Dextro. Dat is niet iets wat je zo tussendoor eet. Helaas zijn de cijfers van mijn zoon op de middelbare niet echt top. Ik ga hem deze dextro voor een toets geven. Kijken of dit helpt. Psychisch of niet.

De bloemen 🌺 en celebrations bewaar ik. Altijd handig om een kado in huis te hebben. De snoepbloemen ga ik denk ik Eva geven als ze de Vierdaagse heeft gelopen. Nou ja, gelopen. Ze mag niet van de fysiotherapeut. Te hobbelig, te lang, etc. Ik ga waarschijnlijk met Eva vanaf de laatste controle post lopen. Even aankijken of dit gaat lukken. Zoals het er nu voor staat wordt het hem niet.

Mijn zoon ging vanochtend naar school. Precies op het goede moment. Even geen regen. Om 13:00 liep ik met mijn dochter naar school. In ons achterhoofd dat er slecht weer aan kon komen. Op zo’n moment neem je dat niet serieus. De zon schijnt immers. Zij had een gesprek met de juf. Ik zat in de zon op een bankje op het schoolplein. Eva mag nog geen zware boeken tassen dragen. Dus ik zat klaar om met Eva naar huis te lopen. Die tas op mijn rug. Het werd toen al donkerder.

Ineens ging het los! Maar dan ook echt los. Daan zat net binnen. Eva en ik wilde net boodschappen doen. Wij gingen. Maar wat een regen en onweer. Put deksels lagen los. Wat een riool lucht roken wij.

Eenmaal thuis zie je de schade. Stelt uiteindelijk natuurlijk helemaal niks voor. Maar toch….. ik denk dan; de tuin weer aanpakken. Vegen en stofzuigen. Pffff. Het lag er zo mooi bij.

Vandaag gaat het nog erger worden zeggen ze.