Gisteravond had mijn zoon een vriend te logeren. Nog twee heren kwamen ‘spelen’. In de avond. Vond ik al gek. Overdag buiten spelen is normaal. Maar waarom s’avonds? In de avond zit je binnen. Het liefst met spelletjes doen. Maar helaas vaak met een beeldscherm.

Daan en zijn vrienden belden in de avond hier aan. Een meneer had ze achtervolgd. Ze waren bang. Ok. Wat een verhaal. Even laten landen.

Twee van de jongens wilden naar huis gaan. Weg fiets sleutel. Oeps. Wat een pech. Het ging om de E-bike van zijn moeder. Deze gebeld. Ze kwam eraan met de reserve sleutel. Ondertussen gingen de jongens, Eva en ik de route lopen van waar de fiets sleutel zou kunnen liggen.

Onderweg kwamen wij mega veel kikkers of padden 🐸 tegen. Echt bizar hoeveel. Ik durfde bijna niet te lopen zonder een zaklamp.

Geen sleutel gevonden. Jammer. Met z’n allen nog wat gedronken. Super gezellig. Toch nog even naar links vanuit onze voordeur. Najaaa, daar lag de sleutel. Meteen weer de moeder van die jongen gebeld. Zij blij. Wij blij.

Nog steeds ben ik verbaasd over de hoeveelheid kikkers 🐸 die wij tegenkwamen. Het zal wel de tijd zijn van. Volgens mij zijn er meer dan genoeg.

Ik zag gisteren een mooie lucht. Iets met avond rood brengt water in de sloot? Of zeg ik dit nu verkeerd?

Ik riep Eva naar boven. Zij maakte deze mooie foto. Helemaal trots dat deze gelukt was.

Gisterochtend kwam hier een jongedame die Eva liet zien hoe haar brein werkte. Een autisme brein. Wij kregen deze ‘cursus’ aangeboden. Eva zag het eerst niet zitten. Weer iets buiten school om. Ze is daar zo klaar mee. Snap ik. Al die ziekenhuis bezoeken, orthodontist, te vaak naar een kaakchirurg (en waarschijnlijk nog veel vaker) en elke week fysiotherapie. Ik ging overleggen met school. Deze gaven aan dat deze ‘cursus’ wel belangrijk zou kunnen zijn voor Eva. Hier kon ze baat bij hebben in de toekomst. Eva hoeft dankzij school voorlopig op de vrijdag het eerste uur geen flex les in te vullen. Dan blijft ze thuis voor de cursus.

Eva zag eergisteren enorm op tegen een biologieles. Te druk, dacht ze. Dit melde zij mij al op de dag daarvoor, de donderdag. Voorheen hoorde ik nooit deze klacht.

Door de autisme cursus op vrijdag kon ze langer slapen. Daarna volgde ze de cursus. Toen nog even een korte pauze. Naar school. De biologie les viel voor het eerst nu enorm mee. Snap ik. Mevrouw ging van overprikkelt aan het einde van de week naar relaxed het weekend in dankzij iets van uitslapen, cursus, toen pas naar school. Dan maakt het niet meer uit hoe druk de kinderen in de klas zijn. Eva was helemaal ying yang.

Een boter met knoflook. Deze kan je heel makkelijk zelf maken. Je kan een knoflook 🧄 in folie op de bbq of in de oven gooien. Of in kleine stukjes bakken in olie. Daarna mengen in een klont boter. Uitsmeren. Smullen maar.

Ik kocht via een tip van een vriendin een pak Deense roomboter. Met of zonder zout. Altijd smeerbaar. Ideaal. Normaal te duur. Maar met een aanbieding soms betaalbaar.

Toen wij 👩‍👧‍👦 bij familie in Engeland waren kregen wij knoflookbrood. Een stokbrood die ingesneden was. Daar werden stukken knoflook boter 🧈 ingesmeerd. Tjeee. Ik ken knoflook boter van de appie en andere merken. Maar die van Lurpak is echt de beste. Inmiddels al twee pakjes gebruikt. De andere twee liggen in de vriezer voor een speciaal moment.

Misschien ga ik bij de Appie XL aanvragen of ze deze in hun assortiment willen opnemen.

Ik heb een stukje van deze boter in mijn mond gestopt. Ik proefde boter met zout en best wel wat knoflook of een smaakmaker.

Gisteren was ik met Eva bij de orthodontist. Ze vindt dit steeds meer spannend worden omdat ze daar niet allemaal ‘perfect’ Nederlands spreken. Eef vroeg al aan mij; mam, kan je mee? Dan kan jij goed luisteren. Prima. Opgelost.

Hele fijne orthodontist hebben wij. Maar wat was zijn bericht/ nieuws? Eva haar kies die met een grote drama losgewrikt was bij de kaakchirurg…. Het is misschien/waarschijnlijk niet gelukt. Dus wat nu? Voor nu zes weken aankijken. Daarna misschien de kies weer loswrikken. Of trekken. Of …. Eva werd helemaal wit om de neus. Nee hè, niet weer die nare prik en die pijn.

Afwachten maar.

Gisteren was ik lekker aan het werk. Het was druuuuuuk. We wilden als personeel nog vragen of een Rutte of meneer Kuipers even kwamen bijspringen. Want hé, volgens deze mannen als wij een stapje harder lopen is alles opgelost 😂🤣. Die snappen er helaas niks van.

Maar ja, hard gewerkt. Kids extra bij mij omdat hun vader op Bali zit/zat. Dan kom ik thuis. S’morgens ging ik eerder de deur uit. Spannend. Doen ze de deur op slot? Geen idee. Om 17:30 kwam ik thuis. Voordeur niet op slot. Achterdeur niet op slot. Poort open. Overal rommel. Dan wil ik het liefste ontploffen. Gelukkig was ik op dat moment alleen. Dan ga ik eerst even rustig zitten. Plan de campagne maken. Als de kinderen hier waren had ik er meteen iets van gezegd.

Ik ging even naar bakker Bart. Een pizza brood halen. Zo’n langwerpige. Hele graag. Dat zei ik ook tegen die mevrouw. Ik wil graag een hele. De vorige keer stopten ze deze heel in een zak. Wat doet deze dame? Pakt een mes en snijdt hem doormidden. Serieus? Dat vroeg ik toch niet. Flop. De twee stukken op elkaar in een zak. Daarna had ik een stuk pizza zonder beleg. Het andere stuk had aan twee kanten beleg. Dat bedoel ik dus. Heb ik nou ook autisme? Het gaat anders dan ik het in mijn hoofd heb. Dan word ik gek. Ik kon dat pizza brood wel …… grrrr. En dan was het ook nog eens vijftig cent duurder geworden. Dat was dus de laatste keer.

I love it. Engels eten. De kids ook. Waren het eerst crunchie bars, nu is het meer hartig. De crunchie bar kan je af en toe ook in Nederland kopen voor een prima prijs.

Dit stokbrood smaakt fantastisch. Vast heel slecht dat extra zout. Maar wat hebben wij ervan gesmuld. We namen er ook een mee in de auto naar huis. Natuurlijk zijn de crumpets favourite. In de ochtend gingen die en de broodrooster. Stroop erop. Njom njom. Ik vond de broodjes met rozemarijn erg lekker. Afgelopen weekend met mijn dienst de laatste gegeten. Ik maakte er een tosti van. Ik ga proberen een plat brood te maken. Schijnt makkelijk te zijn. Daar gaat dan rozemarijn over of salt and pepper.

De jelly toetjes waren ook lekker. Maar volgens mij heb je die ook in Nederland.

Nog wat mixen mee genomen. Dat wordt lekker bakken.

Gisteren mocht ik de heeeeeele dag werken. Dertien overuren gemaakt. Het was heel gezellig met elkaar. Gelukkig maar. Ik kreeg een foto van Eva. Ze had van onze kat een paashaas gemaakt 🐰🤣.

Daarna kreeg ik een bericht dat we iets gewonnen hadden. Wel 50 euro. Ik kreeg een foto van het winnende lot. Lieverd, hier hebben wij niks aan. Dan moet je een hele reis winnen die tegenwoordig niet meer te betalen zijn voor ons. Dat dus. Eva was helemaal teleurgesteld. Ow, echt mam? Is dit nep? Nee, niet nep, maar het is te weinig voor een reis.

Om 20:45 was ik weer thuis. Opperdepop. Vandaag nog twee uur achterdienst. De nacht heeft een fijne collega van mij overgenomen. Ik had anders niet geweten.hoe en wat ik het met de kids zou moeten doen. Eva wordt niet wakker van een wekker. Dat zou morgenvroeg echt een ramp zijn. Ze moet toch echt naar school. Gelukkig heb ik dus de nacht ‘vrij’. Ik ben collega’s die dat voor mij doen eeuwig dankbaar. In Engeland heb ik wat lekkere dingetjes gekocht. Die ga ik aan haar geven. Hopelijk vinden zij, haar man en haar kinderen het lekker.

Ik was afgelopen voorjaarsvakantie met mijn kinderen bij familie in Engeland. Daar kocht ik een puzzel voor weinig bij een tweedehands winkel.

Een impossible puzzel. Klopt. Normaal heb ik een puzzel van 1000 stukken in twee dagen gelegd. Maar deze…. Gaat dagen of weken duren.

Een paar keer per dag loop ik naar de tafel. Ga ik zitten. Als ik dan drie of vier stukjes heb gelegd stop ik weer.

Afgelopen zaterdag waren ‘wij’ weer open. De winkel zonder kassa. Nu nog een keer per maand. Maar wij hopen uit te kunnen gaan breiden.

Deze ruimte is natuurlijk fantastisch. Gratis. Mensen krijgen een kop koffie. Zelfs een gebakje. Dit kregen wij via via. Zo leuk.

Wij zijn druk bezig met giften. Dat is echt wel een ding in deze tijd. De Ede doet bonnen mogen wij tegenwoordig als zijnde een stichting ontvangen. Dus als je deze op de deurmat krijgt….. Je mag een foto van de code naar mij sturen via messenger of mijn telefoon.

Vandaag is een vergadering en evaluatie. Helaas moet ikzelf werken. Maar ik ga jullie op de hoogte houden van het reilen en zeilen.

Een week geleden was ik jarig. Mijn tante had slingers opgehangen en kadootjes voor mij. De kids sliepen uit. Ze waren nog moe van een dag Londen. Toen ze wakker werden vroeg ik naar mijn kado. Hun vader had een hint gegeven. Hij wist alleen niet of ze het zich nog helemaal konden herinneren. Daan had het over iets van uit eten. Eva dacht tapas, kleine hapjes. Ik appte dit naar hun vader. Hij zei, stelletje mutsen, je krijgt een high tea voor drie. Aha. Leuk kado.

Na het ontbijt ging ik los in een supermarkt. Eva was mee.

Daarna even relaxen. Op naar het huis van mijn nicht. Ook daar hingen slingers. Rond 16:00 kwamen alle ouders en kinderen daar. Zeven volwassenen en negen kinderen. Van 3 tot en met 16 jaar. Overal herrie. Heerlijk. Waar je keek zag je mensen zitten, eten, kletsen en schreeuwen. Pizza, patat en kip.

Er werd zelfs voor mij gezongen met twee mooie taarten erbij met kaarsjes erop. Ik kreeg kado’s. Het was een fantastische verjaardag. Zonnetje scheen. Loved it.