Soms word ik zo moe van Nederland. Zoveel regeltjes. Af en toe zo niet handig.
Mijn zoon stond (dacht ik) ergens ingeschreven om getest te worden op van alles. Puur omdat school niet loopt. Waarom niet? Dat willen wij als ouders uit laten zoeken. Ook in het belang van zoonlief. Hij snapt er ook niks van. Zijn inzet (en die van ons) is enorm maar het komt er niet uit.
Papieren ingevuld. Verstuurd via mail. Ze kwamen niet goed binnen volgens de organisatie. Ik kreeg een voice mail hierover. Ze zouden de formulieren per post gaan versturen. Zo ook een mail met dezelfde boodschap. Prima. 19 januari. Ik heb een week gewacht. Geen post. Vandaag toch maar eens gebeld aangezien wij enige spoed hebben. Er is al een schooljaar onbewust verprutst. Toch niet nog een jaar. Voor Daan ook heftig. Hij heeft alweer een nieuwe klas. Toch niet nog een derde keerβ¦.Ik heb wel tien keer gebeld. Niet een keer werd er opgenomen. Ik stuurde een mail. Met de screenshot van wat mij beloofd was. Krijg ik als antwoord; uw zoon heeft nog geen intake gehad. Daarom verzenden wij niks per post. Say what? De een zegt van wel. En een ander weer van niet. Typisch Nederland met al zijn regels. Het zijn er zoveel dat niemand ze allemaal kent. Daardoor gaan veel dingen mis.
