Daar gaat ie dan. Afgelopen kerst vakantie mochten ze samen (Daan en Eva) een korte dag en vooral de nacht alleen zijn. Dat omdat mams dienst had met de kerst.

Pfff. Wel een dingetje hoor. Je zou toch zeggen dat meneer en mevrouw zich zouden moeten redden. Slapen is slapen. En mocht er iets gebeuren. Ik prente in hun hoofd; wat er ook gebeurd, als je iets niet vertrouwd, loop naar buiten. Schreeuw om je heen. Bel aan bij de buren. Eigen veiligheid gaat voor ons huis.

Tja. Misschien was ik iets te duidelijk. Ik ging werken. Rond 1:30 was ik klaar. So far so good. Een minuut later zou ik weer opgeroepen kunnen worden.

Ik appte voor de zekerheid naar mijn dochter. Slaap je al? Nope! Mam, ik durf niet te slapen als jij niet thuis bent….. als de keet in de fik gaat gaat…. Dan ga ik dood. Zucht.

Duidelijk. Mijn kinderen van 13 en 14 zijn er nog niet aan toe om een nacht alleen te zijn. Dit was een test. Bewust gekozen voor in de vakantie. Dus niet eens zelf wakker hoeven te worden van een wekker ivm school. Voor nu; mislukt.