Ik denk wel vaker: Dolf moet een belletje om. Maar ja, is ze niet gewend. En met vlagen vangt ze helemaal niks. En dan ineens weer wel. Maar ook veel muizen π. Daar hebben wij er genoeg van. Die mag ze best wel vangen.
Vorige week stond mevrouw met een prooi, een huismus, voor mijn keukenraam. Waarschijnlijk wilde zij deze met mij delen. Erg aardig. Had niet gehoeven. Dan moet ik ook nog eens uitkijken. Als ik de deur dan open wil doen om haar weg te jagen kan ze maar zo ineens naar binnen lopen met haar prooi.
En het liefst jaag ik Dolf weg. Anders gaat ze binnen of onder de tafel bij de deur haar vogel π¦ opeten. Dan kan ik daarna aan de slag om veren, snavel, poten en een mild op te gaan ruimen. Geen zin in.
Ik liep naar buiten. Deed meteen de deur dicht. Dolf begon te grommen. Ik jaagde haar weg. Ze liet het musje achter. Deze pakte ik snel. Weg ermee. Later kwam mevrouw weer naar mij toe. Ze snapte er niks. Huh? Vogel wel? Hoe dan? Hahaaa. Jammer Dolf. Jouw prooi wordt hier niet gewaardeerd.
