Hier loopt regelmatig een jongen. Scheld met het k woord en roept na elke zin wtf. Dat vind ik al erg. Ik zeg hier steeds iets van maar helaas, hij kent geen andere woorden. Zo uit hij zich dus. Dan soms nog nigger tussendoor. Ben er zooooo klaar mee. Met dit mooie weer geniet de hele buurt hiervan.

Vrijdag had ik van 14:30 tot 1:00 gewerkt. Hard gewerkt. Dan ben ik zaterdag overdag moe. Om 20:30 weer achterdienst tot zondag 8:30. Daarna van 8:30 tot 20:30 eerste dienst. Maak dan je borst maar nat. Dat wordt weer aanpoten. Op zich prima te doen. De uren dat ik thuis ben moet ik niks. Ik kan op de bank zitten en zappen. Bij wijze van. Ik gooi tussendoor een was erin. Het echte poetswerk doe ik op de maandag.

Komt dus die vriend. Zucht. Hallo mam, zegt mijn zoon, ik heb hem al twee maanden niet gezien. Klopt lieverd. Maar je bent nu officieel bij je vader. Prima dat je hier een bakkie komt doen. Gezellig zelfs. Ook als je stiefbroer meekomt. Gezellige boel. Maar die vriend….. Ik ging geïrriteerd in de tuin zitten. Prima weertje. Goed te doen.

Dan hoor ik steeds vanuit de woonkamer wtf etc. De snoepkast die opengaat. Ik heb een voorraad voor een week gekocht. Meneer vreet dit in een paar uur op. Ik koop niks meer. Ze gaan het maar voelen. Zo klaar mee. Ik probeer mij vooral niet te druk te maken. Maar als het straks koud is en ik moet binnen zitten…. Dat wordt hem niet. Een bron van ergernis. Lastig lastig. Je kan ze niet dwingen iemand niet te zien of juist wel……