Afgelopen zaterdag vierden wij de verjaardag van Daan. Een paar dagen daarvoor besefte ik mij ineens…. Chips, zijn familie feest. Niks voorbereid. Niet iets voor mij. Maar door dat verrekte drukke werk en het leuk helpen op school ivm decor opbouw, dans van de musical en de kleding verzorgen zat mijn agenda best vol.

Ik blijf genieten van het musical gebeuren. De rest komt wel…. Wat een geluk, mijn vader snoeide de struiken in mijn tuin 🥰.

Vorige week vrijdag morgen liep ik met Eva naar school. Daarna door met twee andere klassenmoeders en de leerlingen van groep acht om kostuums op naam op te hangen. Doorgeven wat ze nog misten. Wij begonnen om 8:30. Uiteindelijk gingen wij door tot 11:00. Ik liep daarna naar huis. Oeps, Eva zou om 11:15 uit school komen met een zware tas. Dus ik weer terug naar school. Bakkie genomen. Om 11:15 met Eva naar huis gelopen. En je raadt dit nooit. Halverwege zei Eva; mam, waar is de rugzak. Whahaa. Ik ben regelmatig in de ochtend geïrriteerd als de kids naar school lopen of fietsen zonder rugzak. Nu deed ik het zelf.

Om 13:00 weer naar school. Ik ging nu voor dans 💃. Ik hoorde dat de kinderen, als ze klaar waren met dans, ze op hun gsm mochten. Het was een make up middag met een gsm. Tijdens de dans kwam al een meisje van de andere klas naast mij zitten. Zij wilde mee kijken….. ondertussen hoorde ik de hint; als dit klaar is mogen wij op onze gsm.

Als ik tijdens de dans oefenen zeg; wil je eerder terug naar de klas? Dit ivm niet luisteren. Dan hoorde ik gezucht en gesteun. Nee, hé? Nu moeten wij de les volgen. Maar dit keer, het is klaar nu met de dans. Wij misten teveel leerlingen die met decor bezig waren. Dus ga maar terug naar je klas. Wat een gegil. Yes! Jihaaaa! Joepie! Wat waren ze blij. Terug naar de klas. Geen les. Lekker spelen met hun gsm en met make up. Dat was rond 13:30. Ook voor mij een YES! Ik wilde de tuin nog in orde maken. Slingers ophangen, taarten maken en een laatste boodschap doen voor de verjaardag van Daan. En heel veel tijd had ik niet. Om 17:00 gingen Daan, Eva en ik naar een feest namens het WKZ. Ik ben nog nooit zo blij geweest met uitval van.

Maar alles gelukt die dag. De volgende dag hadden wij een gestofzuigde tuin en gebak.