Ik en mannen. Not.
Vorige week kocht ik die speciale veel te dure bh. Ik ging op afspraak naar deze winkel met protheses. Een aardige mevrouw hielp mij. Ik denk mijn leeftijd. Ik vroeg haar of zij een bepaalde arts kende. De dames van deze prothese winkel werken ook voor de Padberg kliniek. Zo kwamen wij aan de praat. Wij werkten beidden voor of met een bepaalde arts.
Op een gegeven moment vroeg ze voorzichtig; heb je alweer een nieuwe relatie, ben je daar al aan toe? Ik zei meteen; no way. Ik ben er klaar mee. Ik heb het beste leven nu. Ik hoef met niemand rekening te houden. Ik doe leuke dingen, uitjes met mijn kinderen. Het perfecte leven. Ze keek mij aan en zei; dat heb ik dus ook! Niemand snapt dat. Maar ik doe nu wat ik wil.
Dat dus. Niemand snapt het. Maar mijn leven zonder een partner waren en zijn tot nu toe de beste jaren. Hopelijk volgen er nog heel veel jaren. Het enige wat ik mis van toen, zijn de centen voor luxe. Maar ja, dan maar geen extra luxe. Wij zijn gezond en blij met elkaar als gezin π©βπ§βπ¦. Geen vakantie via Schiphol. Count youre blessings. En zoals Eva vaak zegt; mam, wij hoeven niet op vakantie. Wij hebben de mooiste tuin πͺ΄. Als wij hier zitten dan zijn wij toch op vakantie? πΌHet zijn de kleine dingen de het doenπΌ.
