Jawel, het bestaat nog. Vossen jacht. Ik ken dit nog vanuit mijn jeugd.

Afgelopen vrijdag was op de school van mijn dochter een vossen jacht. De midden en bovenbouw liepen in groepjes in de wijk rond. Op een manier dat ze geen straat hoefden over te steken. Daar waren een paar vaste vossen 🦊 voor. Verder waren er een paar los lopende vossen 🦊. Ik hoorde bij de laatste groep. De kleuters liepen van het grote schoolplein naar hun eigen schoolplein.

Het zonnetje scheen. Ik genoot van de kinderen. Ik was als operatie assistente een vos. Sommige kinderen vroegen netjes of ik een vos was. Wat denk je zelf, haha. Ik loop altijd zo over straat.

Verder kreeg ik vaak te horen dat ik een dokter zou zijn. Meerdere kinderen zeiden; jij werkt in de keuken. Daar hebben ze namelijk ook een muts op. Geen haren in het eten. Maarrrrr zei ik; dan ook een mondmasker? Ja, zei hij, voor als het eten stinkt. Een kindje zei; jij bent patiënt want je hebt een pyjama aan.

Mijn dochter schaamde zich voor mij.