Ik zag deze voorbij komen, een kabouter pad in Bennekom. Zo leuk. Ze zochten nog kabouters. Ik deed een oproep. Het werkte.

Met Koningsdag werd het wandel pad geopend. Het lukte mij niet om de kabouters voor die tijd af te leveren. Wel op de dag zelf. Ik ben ervan overtuigd dat de kaboutertjes van Marijke en mij toch een toevoeging zijn. Dan maar wat later.

Ik zal nooit vergeten dat ik ooit met Daan en Eva een kabouter pad liep met mijn oom en tante. Of de kinderen rode wangen wilden? Nope. Mijn tante en ik wel. Of de kinderen een kabouter puntmuts op hun hoofd wilden. Nope. Mijn zoon kreeg een spiegel om onder paddestoelen te kijken. Het dekseltje brak vrij snel af. Mijn zoon zei toen; pfff, wat een goedkope meuk 🤪🤣. Ik kwam niet meer bij. Later gingen mijn tante en ik boodschappen doen. De kassa dame keek ons aan. Neeeee, wij liepen nog steeds met rode wangen rond.

Mijn herinneringen aan het kabouter wandel pad zijn dus leuk/bijzonder. Wij gaan er weer een keer voor . Nu lekker in de buurt. Kijken of wij onze geschonken kaboutertjes terug kunnen vinden.

Mijn moeder heeft nog een zak vol. Die bewaard ze voor later. Ze worden nog weleens gestolen 😔.