
Eerste kerstdag viel een beetje in het water voor ons ๐ฉโ๐งโ๐ฆ. Eef was te ziek om in de auto naar opa en oma te gaan. Zodra zij overeind kwam moest ze spugen. Daar kwam bij dat wij bang waren dat mijn moeder ziek zou worden ๐คฎ.
Gelukkig hadden wij onze Indische gewonnen maaltijd nog. En zo lief, mijn schoonzus kwam sโavonds onverwachts langs. Zij had super kadootjes bij zich voor Daan, Eva en mij. Wat werden wij verwend.
Tweede kerstdag waren mijn kids bij hun vader. Ik zou eerst een lunch hebben bij mijn oom en tante. Dit werd later toch een diner. Alles op afstand. Wat hebben wij genoten.
Er kwamen oude jongens krentenpak voorbij. Iets met lammetjes pap. Huh? Wat is dat nou weer? Google….. Melk met bloem. Mijn moeder wist dit nog goed te herkennen. Zij en haar zus kregen dit vaak. Ik las dat dit vooral gebruikt werd om kinderen bij te voeren. Alleen had mijn moeder geen bijvoeding nodig. Maar ja. Misschien was het een goedkope manier van de maag vullen.
Ik moest toen denken aan griesmeel. Mijn vader at dat vaak. Alleen hij. Ik kan die geur nog terug halen. Zo grappig wat de geur van eten aan herinneringen kan ophalen. Goud geluk dit keer.

Leuk stukje. Wij kregen als kind ook vaak lammetjespap. Meestal met Maizena gemaakt. Zal zeker een kostenkwestie geweest zijn destijds. Graapig dat je het zinnetje “oude jongens krentenpak” gebruikt, want wij zeggen het net iets anders: oude jongenskrentenbrood. Nostalgie!
LikeGeliked door 1 persoon
Leuk om te horen. Zo zie je maar. Elke familie of gebied heeft zijn eigen gezegdes.
LikeLike