School kwam met een leuke actie. Een oma van een van de leerlingen heeft kaarsen gemaakt. Voor 2 euro per stuk kon je er een kopen. Het geld gaat naar de voedselbank. Die heeft het namelijk heel moeilijk in deze Corona tijden.

Mijn dochter kocht meteen een kaars. Ik was verbaasd over haar keuze. Ik had tegen haar gezegd; je mag kiezen welke jij leuk vind. Al is het een gele. Komt ze met een grijze/bruine kaars thuis. Huh? Dat is toch geen keus van een kind? Dus ik zei tegen haar; lieverd, vond je deze het mooist? Ja hoor. Hij past goed in ons huis. Ach, wat een schat 🥰 is het toch.

Tegen mijn zoon zei ik steeds; Daan koop je er een? Hij kwam alsmaar met niks thuis. Afgelopen dinsdag mailde ik de juf. Of ze hem erop kon attenderen dat hij er een ging kopen. Komt meneer ineens met een kaars thuis 😳. Wat voor een. De meest lelijke die je maar kan bedenken. Echt te erg voor woorden. Maar ja. Zijn keus. Hij zegt dat hij verliefd is op deze kaars. Dus met liefde steek ik deze kaars met kerst in de hens. Weg ermee 🤪.