De was straat en een disco lollie.

Laatst ging ik met mijn dochter naar Utrecht in verband met haar corset. Op de terugweg gingen wij langs de was straat. De witte wieldoppen van de auto waren grijs van al het vuil. Mijn dochter zei nog; mam, vroeger was ik bang in de was straat toch? Ja schat, tranen met tuiten. Te eng.

Mijn kinderen gaan nog steeds graag mee omdat ze die disco cola lollie willen. De mevrouw van de wasstraat vroeg welk was programma ik wilde. Ik gaf deze door met het raam wijd open. Zodat zij Eva kon zien. Eva kreeg geen lollie….. huh? Why nut? In Utrecht vroeg de beveiliging van het revalidatie centrum of Eva 14 jaar oud was. Eva is zo lang. Het lollie tijdperk is voorbij. Arme Eefs πŸ€ͺ.

Eenmaal in de wasstraat erg gelachen. De herinneringen van vroeger. En mam, als ik mijn raam nu openzet als de blazer aan is? Ik denk dat het koude lucht is. Dan heb je je wangen achter je oren hangen. Hahaaa.

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Twitter-afbeelding

Je reageert onder je Twitter account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s