Pfff. Deze week is het alweer vier jaar geleden dat mijn ex besloot bij ons 👩‍👧‍👦 weg te gaan. Op dat moment totaal niet verwacht. Naderhand als je dan terug kijkt denk je; ja, het is beter zo. Ik ben in ons huis gelukkiger zonder hem dan met hem. Samen met de kids heb ik het echt heel erg fijn. Ying Yang.

Toen hij besloot bij ons weg te gaan vroeg ik aan mijn baas een week vrij. Dan kon ik samen met mijn broer kijken of ik in het huis kon blijven wonen. Dat kon als ik een dag meer ging werken. Yes! Precies een week later dus weer aan het werk. Met de baas gesproken. Ik mocht een dag meer gaan werken. Top. Geregeld. Oh ja, of ik tussendoor even voor een echo kon. Ik voelde een knobbeltje in mijn borst. Zo gezegd zo gedaan.

Foute boel! Borstkanker met een uitzaaiing in mijn oksel. De wereld verging even voor mij. Dag gezondheid, dag huis.

Gelukkig kon mijn broer regelen dat ik via hulp van mijn ouders hier kon blijven wonen. Hij gaf aan dat hij zelfs zijn pensioen geld hier in wilde stoppen als ik perse hier wilde blijven wonen. Zoooooooo bijzonder en lief. Als ik dit huis moest verkopen en voor een nieuwe hypotheek wilde gaan…… ik denk met een kaal hoofd dat je geen nieuwe hypotheek krijgt. Dan ga je huren en eet je je eigen vermogen door de jaren heen op. Je kan wel nagaan dat ik dagelijks om mij heen kijk en denk; yes! Ik ben er nog en ik heb ons paleisje nog. Een mooie plek voor mijn kinderen. Hier zijn ze helemaal zenn.

Nu met de lage rente heb ik heel even gedacht aan verhuizen. Altijd handig om nu te investeren zodat je later een grotere spaarpot hebt. Mijn kinderen begonnen meteen te huilen. Oh dear. Mam, waarom groter? Dit is precies goed. Ach, ze hebben gelijk. Waarom? Alleen om het geld? Ik moet dit huis zelf schoon houden en onderhouden. Stop met de verhuis gedachte. Ik ben zoooooo blij dat wij het mooiste huis van de wereld hebben. Maar vooral dat ik geen rest verschijnselen heb van de chemo’s, operatie en bestralingen. Ik ben gezond. Al blijft dat wel een dingetje nu mijn moeder na 22 jaar borstkanker te hebben gehad nu vol zit met uitzaaiingen.