Voorheen toen geld hier nog rolde kocht ik waterballonnen aan zo’n stok. Die draaide je aan de kraan. Binnen een minuut had je mega veel ballonnen in je emmer liggen. Perfect. Maar ja. Geld kan niet altijd rollen. Dus nu koop ik een bakje met 300 losse water ballonnen. Het is even werk. Vullen en knopen. Volgende. Vullen en knopen. De kinderen hadden ze in no time kapot gegooid. Ik had op een gegeven moment een blaar op mijn vinger van het knopen.

Gelukkig kon het stiefzusje van Daan en Eva een knoop leggen. Een vriend van Daan ook. Zo kregen ze twee maal privé les knopen. Mijn les is nooit blijven hangen. Die van de vriend van Daan wel. Top! Ik kan weer lekker verder lezen in mijn boek. En al die ballon stukjes in de tuin? Die rapen ze netjes op. Er staat een bakje in de tuin voor ballon resten.