Onze dochter vraagt steeds of ze mee mag helpen met koken. Over het algemeen is de keuken mijn domein. Ik vind het heerlijk om te koken. Het liefst in alle rust.  Manlief en kinderen mogen mij dan ook niet voor de voeten lopen 😁. Maar is dit reëel, aardig, haalbaar? Inmiddels denk ik dus van niet. Onze zoon heeft een tijdje ergonomie gevolgd. Wat ze daar vooral belangrijk vonden was dat hij veel met zijn handen deed. Spelen in zand. Kneden in deeg. Zelf zijn brood smeren. 

  
Dus nu bij bijna elke maaltijd denk ik na over een mogelijke taak voor de kinderen. Knakworsten snijden voor door de pasta. Ze staan ervoor te trappelen om dit te mogen doen. Stiekem tussendoor ervan snoepen. Het kneden van pizza of koekjes deeg. Cakebeslag mixen. Ook daarbij wordt er lekker van gesmuld. Het gemaakte eten zelf opscheppen. Met mes, lepel en een vork eten. Ook weer goed voor de coördinatie. Als we klaar zijn met eten brengt ieder voor zich zijn eigen spullen naar het aanrecht. 

Het lijkt allemaal zo logisch. Zou het ook moeten zijn. Maar ik was zo’n moeder die liever zelf alles deed want dan ging het sneller. En nu denk ik echt, zonde. Had ik ze maar meer zelf dingen laten doen. De kids leren dan beter logisch na te denken en in stappen te denken. En het is goed voor de schrijf coördinatie. Maar ja, beter laat dan nooit.