Vrijdagavond had mijn dochter haar eerste schoolfeest. Pfff, wat een happening. Ik had vtv eigenlijk niet eens verwacht dat ze zou gaan. Onbekend iets, drukte. Maar ze had er zin in. Kaartje gekocht. Ze ging, samen met haar drie vriendinnen.

Om 19:30 begon het feest. Ik reed haar richting school. Het regende zo hard en om 23:30 was het feest afgelopen. Om haar dan alleen te laten fietsen….. Ik was net de straat uit, mam, mijn telefoon. Oh dear. Wel handig. Terug gereden. Toen waren wij bij school. Mam, ik heb geen luchtje op. Pfff, dan maar niet. Maar haar vriendinnen waren nog niet eens onderweg. Wij moesten dus nog even wachten op de parkeerplaats. Toch maar naar huis gereden. Deo, geurtje en lippengloss opgehaald. Ja. Ik weet het, ik ben gek dat ik dat doe. Maar ik genoot en dacht mee met mijn dochter.

Toen stonden wij weer op de parkeerplaats bij school. Geen vriendinnen. App ze Eef. Dit gaat van je tijd af. Je eerste schoolfeest. Duurt maar vier uur. Nu al een half uur kwijt. Haha, waarom maakte ik mij eigenlijk een soort van druk?… Op een gegeven moment zag ik meisjes rond rennen, ik zei tegen Eva, daar zijn ze. Nee hoor zei Eva. Ik heb geen app van ze gehad. Toch gebeld. Jawel. Ik had gelijk. Eva stormde de auto uit.

Ze had de avond van haar leven. Het was geweldig. Ik kreeg allemaal positieve appjes. Zo leuk.

Om 23:30 was het feest afgelopen. Ik stond klaar bij school. Eva kwam eraan. Ik vroeg haar hoe het feest was. Super leuk zei ze. En ineens zei ze; stop de auto mam. Ik moet weer naar binnen. Nee hè. De heenreis was al een heen en weer gebeuren. Nu terug weer? Zo laat? Eva rende naar binnen.

Ze liep daarna weer naar mij toe. Ik vroeg haar; waarom wilde je weer naar binnen? Mam, ik wilde mijn vriendinnen een knuffel geven. Say what? Een autist…. En een van haar vriendinnen had voor alle dames een ketting. Hoe leuk is dat? Zo aardig!

Al met al. Het was een suuuuuuper leuk feest voor Eva.