Ik zag gisteren een mooie lucht. Iets met avond rood brengt water in de sloot? Of zeg ik dit nu verkeerd?

Ik riep Eva naar boven. Zij maakte deze mooie foto. Helemaal trots dat deze gelukt was.

Gisterochtend kwam hier een jongedame die Eva liet zien hoe haar brein werkte. Een autisme brein. Wij kregen deze ‘cursus’ aangeboden. Eva zag het eerst niet zitten. Weer iets buiten school om. Ze is daar zo klaar mee. Snap ik. Al die ziekenhuis bezoeken, orthodontist, te vaak naar een kaakchirurg (en waarschijnlijk nog veel vaker) en elke week fysiotherapie. Ik ging overleggen met school. Deze gaven aan dat deze ‘cursus’ wel belangrijk zou kunnen zijn voor Eva. Hier kon ze baat bij hebben in de toekomst. Eva hoeft dankzij school voorlopig op de vrijdag het eerste uur geen flex les in te vullen. Dan blijft ze thuis voor de cursus.

Eva zag eergisteren enorm op tegen een biologieles. Te druk, dacht ze. Dit melde zij mij al op de dag daarvoor, de donderdag. Voorheen hoorde ik nooit deze klacht.

Door de autisme cursus op vrijdag kon ze langer slapen. Daarna volgde ze de cursus. Toen nog even een korte pauze. Naar school. De biologie les viel voor het eerst nu enorm mee. Snap ik. Mevrouw ging van overprikkelt aan het einde van de week naar relaxed het weekend in dankzij iets van uitslapen, cursus, toen pas naar school. Dan maakt het niet meer uit hoe druk de kinderen in de klas zijn. Eva was helemaal ying yang.