Ken je dat? Een dag vol afspraken. Maar wel leuke en nuttige. Vroeger zag ik daar tegenop. Nu niet meer. Hoe ouder hoe wijzer.

Eva had het eerste uur vrij. Oh dear. Dan kom ik net vijf minuten tekort. Ontspan. Alles klaar gelegd. Google maps al ingesteld op mijn telefoon. Eefje ging om 8:45 de poort uit. Deur op slot. Door de voordeur naar mijn auto. Hij doet het weer zonder dat een lampje steeds brand en een alarm geluidje afgaat. Koste mij wel 1100 euro. Zo zonde geld.

Ik ging naar mijn eerste afspraak. Met nog een collega van onze winkel zonder kassa. Ik moest bij Malkander zijn. Ik wist eigenlijk wel waar het was. Moest ik van mevrouw Google rechtdoor ipv linksaf. Huh? Zo gehoorzaam als ik ben deed ik dat. Weer links en weer. Kwam ik op hetzelfde punt uit. Maar Google heeft toch altijd gelijk? Ineens zag ik het. Als ik de kortste weg had genomen dan zou ik afslaan op een strook die verkeer naar rechts zou leiden. Oftewel, mevrouw ging voor veiligheid. Wat hebben wij weer veel tips gekregen voor onze winkel. Iedereen die wij spreken is zo enthousiast. Echt super.

In onze bijna stichting word ik de penningmeester. Puur omdat ik de andere twee functies helemaal niet kan. Maar penningmeester…. ik heb een medische achtergrond. Nu krijg ik van Malkander een bijscholing aangeboden voor penningmeester in wording voor stichtingen. Dat is toch fantastisch? We raakten niet uitgepraat. Maar ik moest stoppen.

De volgende afspraak was bij een collega die gestopt is bij ons. Samen met nog een collega fijn bij gekletst. Heel gezellig. Lekker ontspannen. Eenmaal in de auto kreeg ik een app.

De laptop was klaar. Die was door een vriendje die niet tegen zijn verlies kon in elkaar geslagen. Niet dat vriendje maar wel mijn laptop. Zucht. Of ik 175 euro wilde overmaken en deze op kon halen. Zo gezegd zo gedaan.

Op de terugweg even langs Zoo en Zo voor hooi en stro. Toen door naar onze winkel zonder kassa in de Meerpaal. Meneer René die daar het aanspreekpunt is is zo geweldig. Hij hielp mij mee de boodschappen naar de winkel te brengen. Die lagen al even in mijn auto, maar die wilde nergens naartoe 😅. Dat ook weer kwijt. Want de kofferbak moet echt leeg zijn. Waarom? Vertel ik nog.

Nog een snelle kleine boodschap gedaan. Mijn medicijnen gehaald bij de apotheek. Hop naar huis. Was het alweer 15:00. Met de kids wat gegeten en gedronken. Om 15:30 kwam iemand aan huis om met Eva kennis te maken. Zij gaat Eva leren hoe haar brein werkt. Eerst wilde ik daar niet aan. Klaar met alle scholingen etc etc. Maar de zorg coördinator van school gaf aan dat dit belangrijk kan zijn voor de toekomst van Eva. Ze mag deze ….. geef het een naam, volgen tijdens de flex lessen van school. Super fijn. Dus niks extra’s na schooltijd.

Ook gehad. Jemig. De dag is alweer bijna soort van voorbij. Eten! Kreeg ik de dag ervoor een bericht van mijn tante of wij 👩‍👧‍👦 bij ze frietjes wilden eten. Geweldig. Ik hoef niks te verzinnen voor het eten en niet te koken. Iedereen happy.

In de avond toch maar weer even gaan puzzelen. Dat geeft mij rust.