Zo, het is eruit. Ik heb lieve collega’s die maken het werk nog een beetje leuk. Natuurlijk ga ik ook voor de patiënten zorg. Dat zit nu eenmaal in mijn bloed. Maar verder? Ik heb mij toch een partij extra diensten gekregen!

Wij hebben op het werk een overuren boekje. Daar kan je op korte termijn over uren aanvragen. Mag een maand vtv. Ik sta meestal nummer drie of lager. Nu al een paar keer meegemaakt dat nummer één en twee de hele dag vrij kregen. En ik als nummer drie dus bovenaan stond. Whoop whoop. Grote kans om iets eerder weg te kunnen. Dacht ik. Nee hoor, op de dinsdag en donderdag lukt dat nooit om verschillende redenen.

Maarrr, het was mij nu ineens eindelijk gelukt om aanstaande donderdag en die twee weken daarna op nummer één te komen te staan. Yes. Dacht ik. Maar daarna zag ik dat ik een B2 dienst had gekregen. Dan werk je van 9:00 tot 18:30. Daarna oproep tot de volgende dag 7:30. Dit dus drie keer achter elkaar. Nee, niet overgenomen. Alleen de laatste. Maar ook dit is inmiddels een heel groot drama verhaal (hierdoor mis ik een weekend weg met dames die het nodige mee hebben gemaakt). Deze eerste twee diensten heb ik gewoon gekregen. Ok zonder kids. Maar met…. Dus nu werk ik van 9:00 tot 18:30 en daarna oproepdienst. Lekker dan. Ik krijg steeds vaker deze oproepdiensten als ik de kinderen heb. Als ik ze niet heb prima. Daan is aanstaande donderdag op kamp. Dus Eva moet alles alleen doen thuis. Misschien alleen eten, alleen slapen. Een kind van net 13 met autisme en een laag IQ. Als er een inbreker komt of er is fik in huis ben ik er niet. Lekker dan. Gaat ze toch bij haar vader slapen denk je dan? Mmmh, kind met autisme. Of ze is gepland bij haar vader of bij mij. Een dag dit veranderen? Helemaal van slag. Als het moet dan moet het. Maar moeten mijn kinderen nu ook nog eens de dupe gaan worden van mijn werk? Ik heb zelfs een weekenddienst gekregen terwijl ik de kinderen heb. Zucht. Ach, van een weekenddienst per zes weken (wauw wat een luxe) heb ik er in november twee. Overmacht krijg je dan te horen. Ik neem onze planner niks kwalijk. Zij is de beste! Maar ik heb het maar weer te accepteren. Als dit nog maanden of jaren voortduurt ga ik dit niet redden. Ik ben niet voor niks een kleine parttimer!!!!!!Daar heb ik bewust voor gekozen!!!! Ik heb een lijf wat chemotherapie, bestraling, een operatie en een abces heeft doorgemaakt. Heb ik het niet eens over de hormoonpillen voor tien jaar. Maar ja. Vette pech. Ik ga denk ik maar een afspraak maken bij de ARBO arts. Laat ik mij gedeeltelijk ziek melden. Geloof mij, ik kom geloofwaardig over. Jank de ogen uit mijn hoofd. Sta strak van de stress. Een collega van mij trekt het ook al niet meer. Zij werkt de ene week twee dagen de andere week drie dagen. Nu mag ze van werkdag nummer drie vrij krijgen. Dat is de donderdag. Nog minder kans voor mij om vrij te krijgen. En wat het ergste daarvan is; zij trekt het tijdelijk niet om drie dagen in de week te werken (komen nog 100.000 bereikbaarheidsdiensten bij) dat ze die dag vrij mag nemen van haar eigen over uren. Serieus? Ze geeft aan dat het niet gaat. Moet je daarvoor dan eigen uren inleveren? Lekker makkelijk van de baas. Staat ook leuk op de lijst. Mensen kunnen over uren opnemen. Niemand meld zich ziek. Pfff. Men moest eens weten……

Ken je die sleutel kinderen van vroeger nog? Kids die op jonge leeftijd een sleutel om de nek hadden hangen. Of een touwtje aan de klink van de voordeur, hahaa. Zij waren hele dagen alleen, geen opvoeding. Daarom werk ik parttime. Helaas mislukt mijn plan. Niet dankzij mijn inzet. Wel dankzij de baas.

Van al dat extra werken hou ik toch wel 200 euro extra over. Dat klinkt in deze tijd toch super fijn. Alles is zoveel duurder. Maar daar betaal ik nu een keer per maand een poets van. Ik werk namelijk zoveel dat ik er zelf niet aan toe kom. Mijn toeslagen worden gekort. Ik heb nu nog steeds een extra centje over. Zo’n 100 euro per maand. Ik weet dat dit voor veel mensen heel erg veel is. Ik wil niemand hiermee beledigen. Helaas ben ik daardoor wel mijn vrije tijd kwijt en zadel ik de kinderen op met mijn stress/werkdruk. Ik kan voor dat geld geen leuke dingen met ze doen want ik werk. Bestel ik maar weer een pizza voor ze. Hebben ze nog een lichtpuntje. Ben ik het geld alsnog kwijt. Natuurlijk moet ik zeggen dat ze zelf een boterham moeten smeren…. Maar jullie willen niet weten wat er allemaal op het ‘bord’ van Daan en Eva komt dankzij mijn werk.

Weet iemand misschien nog een leuke vacature? Ik heb al iets voorbij zien komen via een vriendin…..