Tjee. Wat vliegt de tijd. Eva is vandaag ineens dertien jaar. Wat een leeftijd.
Gisteren hadden wij π©βπ§βπ¦ een veel te gezellige bbq. Ik bleef maar zitten en kletsen. In mijn achterhoofd dacht ik wel steeds; taart maken, slingers ophangen, kadootjes inpakken.
Toen wij eenmaal best laat thuis waren zei Eva; ik ga naar boven. Zij wilde de slingers/versieringen niet te vroeg zien. Prima. Ze houd van verassingen. Gelukkig heeft ze niks met ballonnen. Dat scheelde mij weer veel adem lucht,
De kadootjes liggen klaar. Het huis is versierd. Binnen en buiten. Eva wil als ontbijt een hamburger π met π₯. Prima. Je wordt maar een keer dertien jaar.

Gisteren stond post.nl voor de deur. Wij sliepen toen nog. Briefje op de deurmat. Er lag een pakje bij de overburen. Ik belde later aan. De overbuurvrouw deed open. Gaf een doos met de mededeling; ik denk dat er niks in de doos zit. Het voelt zo leeg. Ik moest lachen. Ik vermoedde dat er een ballon in zat. En dat klopte. Eva voelde zich gisteren al een beetje jarig dankzij de ballon en een kado die ze kreeg tijdens de bbq.