De eerste avond op het kamp.

Droog op de fiets aangekomen. Daarna iedereen zijn spullen uitgepakt. Naar de woonkamer. Gezellige drukte. Er kwam een onweersbui met flink wat regen. Overal water plassen. Dat maakt de kinderen niks uit. Ze deden een leuk spel in groepjes. Ik zag iedereen met tandpasta op de neus, of acrobaten, etc etc. Geen idee wat de opdrachten waren. Eten gekookt met de klassen moeders. Spaghetti, saus, geraspte kaas en rauwkost. Ze hebben gesmuld. Er werd goed van gegeten.

Daarna ging de juf een verhaal voorlezen bij het kampvuur. Ouders met enge maskers gingen zich in het bos verstoppen. Geweldig. De kinderen moesten ons zoeken. Als je mij had gezien dat zou je toch denken dat ze bang zouden worden? Mmmh, viel tegen.

Hier is het nog aan het schemeren . Uiteindelijk was het aarde donker. Ze vroegen wel aan mij; bent u de moeder van Eva? Huh, hoe weet je dat? Zie ik aan uw telefoon hoesje. πŸ˜† Toen ik mijn gezicht liet zien schrokken de jongens pas echt, whahaa, dat was een goeie actie.

Op een gegeven moment zag ik een filmpje van een ouder. Daarop zie je een groep kinderen bij elkaar. Komt er ineens een monster uit de struiken gesprongen en die begint mij toch te schreeuwen. Wat denk je? Ze keken om. Dat was het. Misschien dat een enkeling schrok. Maar ik had toch meer verwacht. De jeugd van tegenwoordig is veel meer gewend. Eva vroeg of ze met mams op de foto mocht. Natuurlijk lieverd.

Na dit horror gebeuren gingen de ouders naar huis. De kinderen gingen rond 24:00 slapen. Dacht Eva. Ze was haar wekkertje kwijt.

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Twitter-afbeelding

Je reageert onder je Twitter account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s