Ik zag ze liggen en dacht; die neem ik mee. Ik zag mijzelf weer bij mijn oma zitten op haar eikenhouten bankstel. Dat bankstel is heel oud geworden. Op een gegeven moment draaiden ze de kussens om toen een kant versleten was. Geweldig toch? Ik zie het bruine bloemen patroon nog voor mij.

Zo leuk dat een geur of eten je weer terug brengt naar een bepaalde tijd of gebeurtenis. De koekjes gaf ik aan mijn kinderen. Mmmh, ze waren niet echt enthousiast. Misschien wel logisch. Ik groeide op met een biskwie, speculaas koekje of een nobo sprits. Als je dan zo’n ander koekje bij je oma krijgt is dat pure verwennerij. Kijk eens naar de kinderen van nu, die hebben speciale koeken met plaatjes van hun idolen. Slim van de fabrikant. Lang geleden las ik een artikel dat dit verboden zou gaan worden. Kinderen moeten meer gezond eten en ze mogen niet teveel verleid worden door de verpakking van ongezond. Nou, er is alleen maar meer bij gekomen.