Ik zal nooit de woorden vergeten van een oud collega. Zij gaf aan dat als ze mogelijk buiten de deur durfde te gaan voor een grote boodschap, dat zij eerst keek of er een toilet borstel aanwezig zou zijn. Ik moest daar toen zo om lachen. Ik had toen nog niet veel van de wereld gezien. Waar maak je je druk om.

Tegenwoordig denk ik wel anders. Maar dan ook vooral in ons huis. Wij👩‍👧‍👦 hebben vaak een huis vol. Ik moet wel zeggen dat er weinig 💩 vanuit een vriendje Misschien toch iets van; liever thuis.

Daan…. die gaat soms los en laat het liefst sporen achter. Hij liet voorheen ook de deur open. Die geur. Is zo persoonlijk. Val mij daar vooral niet mee lastig. Inmiddels weet meneer dat hij zijn ding kan en mag doen. Daarna moet hij echt zijn sporen wissen. Dat doet hij nu. Ik zie soms een vieze toilet borstel met papier of…. Soms baal ik daarvan. Maar waar ik wel blij van wordt is dat ik op een ‘schoon’ toilet kan zitten. Geen sporen van wie dan ook. En de grond, plee borstel…. Prima. Die maak ik schoon. Ga ik ze nu nog leren hoe dit aan te pakken.