De nacht.

Vrijdagnacht hadden Eva en ik op de afdeling heerlijk geslapen. Om 8:15 maakten ze ons toen pas wakker voor Eva haar ontbijt. Zo’n nacht hadden wij wel nodig na een nacht op IC.

Zaterdagnacht sliep Eva haar vader bij haar. De volgende morgen melde hij dat hij maar twee uur had geslapen. Eva van 11:00 tot 4:00. Het was verder geen geklaag van hem hoor. Hij melde alleen dat het alarm bij Eva steeds afging. Haar hartslag kwam steeds onder de 45. Dat is te laag voor een kind. En Eva kreeg om 4:00 pillen tegen de pijn. Ok dan. Bij mij de nacht ervoor niet.

Gisternacht toen Eva en ik wilden gaan slapen ging haar alarm weer af. Tot twee keer toe. De verpleegkundige kwam. Ze snappen niet waarom haar hartslag zo laag is. Dat heeft ze normaal nooit. Dat weet ik omdat wij thuis een saturatie meter hebben. Omdat Eva haar longen minder gingen werken had ik zo’n apparaat aangeschaft. Ik had een kort maar fijn gesprek met de verpleegkundige. Door op het knopje van de PCA pomp te drukken kan een hartslag omlaag gaan. Eva gebruikt deze bijna niet meer omdat die helpt tegen wond en operatie pijn. Maar Eva heeft spierpijn. Dan heeft dat ding weinig nut. Maar mevrouw huilde op een gegeven moment van de pijn. Dus ik zei; ram lekker op die knop. Het kan geen kwaad. Dus toen haar hartslag weer β€˜te’ laag was zei ik tegen de verpleegkundige wat ws de reden was. Na 10 seconden gaat haar hartslag meestal weer naar de 50 en soms 60. Dan stopt het gepiep. Ik kan mij afsluiten van die geluidjes. Misschien door mijn werk. Anders was ik tijdens mijn werk allang gek geworden. De verpleegkundige zei; dan kom ik niet meer kijken πŸ‘€. Tenzij het langer duurt dan 10 tot 15 seconden. Prima. Dat scheelt weer een deur πŸšͺ beweging waar je wakker van wordt. Dussss, de rest van de nacht geen verpleegkundige gezien. En die medicijnen πŸ’Š πŸ§ͺ om 4:00? Geen idee. Deze nacht niet. Lucky Eva and me. Wij hebben weer geslapen als een roosje.

Vandaag gaan ze waarschijnlijk de PCA pomp verwijderen. Dan is Eva zo goed als infuus loos. Ze heeft alleen een zakje zout die wat druppelt. Omdat mevrouw niet drinkt wordt deze als back up gehouden. Vandaag gaan wij de schouders eronder gooien. Gisteren een dip dag was prima. Maar als ze van de spierpijn af wil moet zij meer gaan lopen en zitten in de stoel πŸͺ‘. Trainen. We moeten uiteindelijk 40 minuten in de auto πŸš™ zitten om naar huis 🏑 te kunnen. En dat Eva dat vandaag niet zag zitten, prima. Maar wij kunnen niet oneindig lang hier in het ziekenhuis πŸ₯ blijven. Ik ben benieuwd.

Dit is mijn uitzicht s’nachts. Er brand een lampje onder Eva haar bed, de monitor en de (spuiten) infuus pompen.

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Twitter-afbeelding

Je reageert onder je Twitter account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s