Vorige week kwam ik thuis van een IC dienst. Op de deurmat lag een dikke enveloppe. Daar zaten vier afspraken in voor Eva. Vandaag gaan wij naar het WKZ. Foto’s van haar wervel kolom zijwaarts. Die hadden wij nog niet. Drie afspraken op de long 🫁 functie afdeling zijn. En ik weet dat er nog twee papier klaar liggen bij een andere balie in verband met bloed 🩸 prikken. Alles gaat nu zo snel. En waarom? Omdat wij een datum hebben! Eva kan niet te lang meer wachten met haar rug operatie. Voor nu is het 20 januari. Slag om de arm natuurlijk ivm drukte op IC. Maar het is geen half jaar meer. Zo blij. De artsen bekeken de nieuwe foto en vonden een half jaar wachten niet handig. Eva is een ‘speodgeval ‘ geworden.

Eva zit nu in groep acht. Ik moest er niet aan denken dat ze in haar middelbare school tijd geopereerd zou worden. Dan begin je net aan een nieuwe moeilijke fase (Eva leert moeilijk), heb je nieuwe klasgenootjes en ben je weer weg. De operatie houdt in dat Eva daarna drie maanden niet mag fietsen of een zware boekentas mag dragen. Lekker handig op de middelbare. Nu ze zo snel aan de beurt is, al wordt het misschien twee of drie keer uitgesteld, is ze hoop ik op tijd hersteld voor een schoolkamp en musical. Als deze natuurlijk door gaan. Maar ze kan haar lagere school periode dan fijn afsluiten.

Gisteren op mijn werk werd ik gebeld door iemand van het Wilhelmina kinderziekenhuis. Zij zagen dat wij vanuit Ede naar het WKZ gingen. Of wij nog een afspraak aan konden. Dat scheelt weer een keer heen en weer rijden. Prima! Ik ben blij. Dus wij zijn straks een uur eerder aanwezig dan eerst gepland stond. We maken er weer wat van. Ik verwacht zo’n vier uur daar te zijn.

Ik liet de foto van Eva aan een orthopeed en neuroloog in Ede zien. Hun ogen werden groot. Zo, dat is fors, werd er gezegd.