Eva ging sinds het weekend snotteren.

In het oude normaal werden veel mensen in de winter ziek. Griep en verkoudheden kwamen vooral na de feestdagen tot uiting. Logisch. Iedereen had bij elkaar gezeten in een ruimte. Is wel zo gezellig onder die kerstboom.

Dat samen in een ruimte zitten hebben wij afgelopen jaar overgeslagen. Maar nu mag het wel. Dus wat gebeurd er? Een record aan baby’s met het RS virus. Ik hoor veel kinderen om mij heen snotteren.

Zo ook Eva. Ze ging van snotteren naar hoesten. Vanmorgen werd ze huilend wakker. Ze kreeg geen lucht. Uh, lieverd, je bent nog steeds mooi roze van kleur. Komt wel goed. Toch maar een test aangevraagd bij de GGD. Zegt mevrouw GGD; als een persoon in uw huishouden benauwd is of koorts heeft dan moet iedereen binnen blijven. Nou, mevrouwtje; ik werk in het ziekenhuis. Al is mijn dochter positief, dan mag ik nog steeds werken. Ik werk namelijk met zieke patiënten….. Snapt u het nog?

Om 11:15 waren wij aan de beurt. Eva heeft alles alleen gedaan. Een meneer vroeg om haar ID. Ze pakte haar paspoort en deed deze op de juiste plek open om haar gegevens te laten zien. Daarna zelf in de stoel, naam, geboorte datum, neus snuiten, zakdoekje in de prullenbak. Ik stond op een afstand toe te kijken. Super gedaan. Wattenstaafje in haar keel. Daarna haar neus. Ze moest haar ogen 👀 open houden. Dat deed ze ook. En klaar. Topper!

Gelukkig heb ik een DigiD voor Eva aangevraagd. Dus de uitslag is al binnen. Ze is negatief. Joepie! Maar ik heb nog steeds een dood vogeltje op de bank. Ze heeft inmiddels koorts. Durft niet te hoesten, dan doen haar longen 🫁 pijn. Ze wil niet eten en drinken. Ik prop vitamine pillen 💊 in haar mond. Meer kan ik niet doen. Ze pakt zelfs haar iPad niet. Dat zegt genoeg.