Daar gingen we dan. Eva met een vriendin en ik oefenen voor hun fiets examen. Eva zei van te voren nog; mam, niet te hard. Waarop ik zei; je oude moedertje die te dik is kan niet hard fietsen. Een vriend van Daan zei toen; jij bent echt niet dik. Wat een schat. Ik riep nog toen ik de trap op liep; ik ben 15 kilo in twee jaar aangekomen. Hij riep dat hij 6 kilo in een half jaar was aangekomen. Ok, hij heeft gewonnen! π
Ik ben zo trots op mijn dochter. Zij had deze route al twee keer met haar vader gefietst. Ze wist feilloos de route. Ik riep soms; nee Eef, nu rechtdoor. Echt niet mam. Ik keek daarna nog eens goed op papier. Ze had elke keer weer gelijk. Wat een topper!
In het centrum klopte de route niet. Weg opbreking. Zo grappig hoe ze daarop reageerde. Dan gaan we toch gewoon terug mam. π Uhm , niet. Met de fiets aan de hand liepen wij verder. Het spoor over. Ik hoopte langs de Macβ¦.. helaas. Net daarvoor moesten wij naar rechts. Mmmh, ms maar beter.
Deze fotoβs zijn van onderweg. Iets met een puber die niet op de foto wilβ¦..


