
Kijk haar nou liggen. Onze Dolf πββ¬ mag niet op een slaapkamer van ons komen. Waarom niet? Ik hou niet van haren in een bed. Vroeger sliep mijn kat altijd op een handdoek in mijn bed. Dit doet Dolf ook met liefde. Maarrrrr, zij is ook dol op aandacht. Ze kan maar zo ineens in je nek gaan liggen en aan je oor likken. Of ze gaat op je hoofd liggen en dan gaan haar nagels door je haren heen. Dan kan ik echt niet slapen. En buiten dat; sβmorgens is mijn haar dan mega getoupeerd. Ziet er niet uit.
Dus helaas. Madame slaapt soms buiten of in de woonkamer, man cave of op de trap. Prima. Vaak als mijn wekker sβmorgens gaat zie ik haar koppie omhoog gaan op de trap trede. Zo schattig. Ze wil schijnbaar bij ons in de buurt blijven. Maar gelukkig geen gemauw sβnachts. Geen gekrab aan onze slaap kamer deuren. Dolfje is echt te lief voor deze wereld.

Stiekem toch zo blij met onze retro trap. Warm aan de voeten. Niemand die kan uitglijden. De kids vliegen βοΈ soms met een kussen de trap af. Daan zei laatst nog; weet je mam dat wij vroeger een matras erop legde en dan zoefden wij naar beneden. Yep. De grootste lol hadden ze.