Ik had al eerder aangegeven dat wij twee slaap kamers hadden zonder een kast. Iets met de boel verkopen en de winkels daarna dicht.

Via een vriendin een mooie super moderne kast gekregen. Mijn pa en ik haalde deze graag op.

Het moment was daar. Het in elkaar zetten van de kast. Mijn pa was eerst zijn gereedschap vergeten. Stond klaar in de gang. Stap je toch gewoon overheen. Zo herkenbaar. Hoe vaak kom ik niet thuis en denk ik, chips, iets vergeten. Met mijn gereedschap deed hij zijn best. Werd hem niet. Jammer dan. Het komt niet op een dag.

Een dag later kwam hij met zijn eigen spullen. Maar goed ook. Degene die de kast uit elkaar had gehaald had best wel wat gesloopt. Bloed zweet en tranen. Gevloek van mijn pa 😱. Het was een enorme klus. Echt bizar.

Maar Eva heeft nu een hele mooie luxe kast op haar kamer. Uiteindeljk stabiel dankzij mijn pa en zijn extra schroeven. Alles kan ik in die kast kwijt en nog meer. Zo fijn.

Als je weken rond loopt in twee slaapkamers waar alles op de grond ligt en staat….. Kan je extra genieten als alles weer opgeruimd is in een kamer. Na de lock down krijgt mijn zoon een nieuwe kamer.