Gistermorgen. Ik hoorde kinderstemmen op straat. Huh? Om 6:45? Wat gek. Even kijken hoe laat het echt is. Neeeeee, het was al 8:00. Ik riep meteen; kinderen, opstaan, aankleden, hakken billen naar beneden. Daan zei heel droog; meld ons gewoon ziek mam. Dacht het niet. Desnoods komen wij iets later op school.

Gelukkig had ik de tassen de avond ervoor altijd ingepakt. Alleen brood smeer ik s’morgens vers. Helaas. Geen tijd dit keer. Een glas vifit ingeschonken. Dat vult lekker. Müsli reep in de hand. Schoenen aan en jas aan. Durfen ze ook nog te melden; mam, mijn jas is koud. Whahaaa. Normaal sta ik als eerste op. Doe de verwarming aan. Kijk naar het nieuws in alle rust. Als de kids dan naar beneden komen, komen zij in een warm huis. Als ze naar school gaan hebben zij een hele warme jas omdat ik deze op de verwarming leg. Daar genieten ze echt van. Gisteren liep het even anders.

En als het anders is dan anders….. is Eva van slag. Ze had de tranen in haar ogen. Maarrrrrr, wij waren op tijd. Om 8:16 stonden wij bij school (wel met de auto gegaan). Toppers zijn het!