Mijn zoon die zei; mam, ik kan met weinig slaap leven……

Vanmorgen werd hij misselijk wakker. Arm ventje. Geen koorts. Dus ook een gevalletje oververmoeidheid. Niet zo gek als je een week lang tussen 2:00 en 5:00 gaat slapen.

Maar ja. Het is zoals het is. Gelukkig is hij nu ziek. De hele dag. Zijn vriendje was hier. Achter de computer. Daan lag voor dood op de bank. Als hij naar de wc moest wilde hij dat ik achter hem aan liep met een emmer. Haha. Een echte man die ziek is.

Vanavond kon hij nog wel even met oma face timen. Omdat wij morgen weg gaan…… even een soort van korte afscheid nemen van oma.

Ondertussen pak ik nu de spullen in. Kids ‘waren’ ziek. Slapen nu gelukkig. Ik hoop zo dat wij morgen fris en fruitig en vooral uitgeslapen op pad kunnen gaan.