Kan dit? Bestaat dat; een zomergriep?

Gisternacht om 24:30 riep mijn dochter mij. Mam, mag mijn corset uit? Huh? Gekke vraag. Midden in de nacht….. Zij vraagt dit nooit. Gedaan. Een paar minuten later hoorde ik haar kokhalzen. Ik rende naar haar toe. Pakte een laken om in te spugen. Daarna ging ik naar beneden om een emmer te halen. Daarna heeft zij meerder keren gespuugd. Arm kind. Maar ze bleef er rustig onder. Mijn zoon ging steeds naar het toilet om te plassen. Ik denk een soort van stress. Om 5:30 begon bij haar de diarree.

Mijn moeder was zondag ziek. Buikpijn, misselijk en diarree. Mijn dochter begon de nacht daarna. Ik…… maandag om 12:00. Ik was nog bij iemand op visite. Daar dacht ik al; mmmmwah, ik begin mij steeds minder lekker te voelen. Ik kreeg een app van mijn zoon. Mam, Eef moet spugen. Wij konden de emmer niet zo snel vinden. Dus ik zei tegen haar; spuug dan maar op de grond. Dat kan mama het tenminste schoonmaken. De lieverd. Hij had helemaal gelijk.

Sinds corona hebben mijn ouders en hun kleinkinderen geen lichamelijk contact gehad. Zelfs niet op 2 juni. De dag dat mijn ouders het slechte nieuws kregen dat mijn moeder uitbehandeld was en is. Afgelopen vrijdag…. Ik ging met mijn kindjes naar mijn ouders. Zij moeten hun kleinkinderen 14 dagen missen. En lieve Eef….. gaf oma een high five. Twee dagen daarna werd oma ziek. De nacht daarna Eef. En ik de dag daarop.

Hebben mijn kids en ik gewoon een zomergriep? Of hebben wij onbewust last van ‘ons afscheid’? Een keer in het jaar zijn wij twee weken van elkaar gescheiden. En hoe fijn hun vader zegt; je mag altijd bij mama een kop thee gaan drinken. Maar het idee…. twee weken…..