Onze kat is 1 april geboren. Geen grap. Het werd dus weer tijd voor haar jaarlijkse check en prikje. Ik had ook gevraagd of haar nagels geknipt konden worden.

Daar ging ik dan. Kat aan de riem in een hokje mee. Ik dacht als ik haar uit het hok haal en ze probeert te ontsnappen….. zit ze nog aan een riem. Maar het is natuurlijk Corona tijd. Ik moest de kat met hok inleveren. Eigenlijk wel logisch. Ik mocht er niet bij zijn. Ik kon via een raam mee kijken.

Van te voren waarschuwde ik de dierenarts. Dolf is normaal een allemans vriendje maar zodra ze aan haar lijf komen, prikje, nagels knippen…. berg je dan maar. Ze gingen aan de slag. Ik keek door het raam en bleef vriendelijk lachen naar Dolf. Ze keek mij met grote ogen aan. Ze bleef zowaar rustig. Liet alles gewoon gebeuren. Topper!

Eenmaal in de auto jankte ze als een gek. Maar zodra ik riep; Dolfje, mama is bij je. Werd ze stil. Lief beest. Zij en ik zijn helemaal ying yang.