Eergisteren was ik bij iemand op de koffie. Ze had voor mij een hamsterkooi. Een veel grotere dan wij hadden. Leuk! Eenmaal thuis het nieuwe hok gevuld met zaagsel, etc etc. Onze Hammie Hamstra de hamster opgepakt. Tenminste, zijn huisje waarin hij lag te slapen. Er kwam geen snuitje naar buiten. Even schudden. Nog niks. Nee, he…. Het dak eraf. Lig er een dooie hamster in. Pfffff. Nummer 3 die binnen drie a vier maanden dood is. Te bizar. Onze eerste hamster is 2,5 jaar geworden. Dat is heel oud. Nummer 2,3 en 4 hebben amper geleefd.

Eva had geen zin in weer een begrafenis. Gooi maar in de kliko mam. Okido. Gedaan.

Wij wederom maar zoo en zo. Ik vroeg om een gratis hamster. Niet gelukt. Meteen aangegeven dat wij niet weer een dwerg hamster willen aangezien deze maar vier maanden oud worden. Nou ja, mevrouwtje, u heeft gewoon pech gehad. Ja meneer, en dat maal 3. Vind ik niet normaal. Ik verlies altijd bij zoo en zo. Zij blij, ik betaal mij suf. Nu gingen wij voor een goudhamster. Een maatje groter. Wie weet gaat die langer mee. Ze hadden nog een langharige goudhamster. Het was even zoeken in welke hok hij of zij zat. Maar gevonden. Meteen verliefd.

Gekocht. Een mooiere foto van hem of haar volgt nog. Eva heeft de hamster de naam; bolletje wol gegeven.