Gistermorgen, Eefs op school. Ik nam met zoonlief in de morgen zijn biologieles stof door. Zo niet zijn ding. Maar wel van mij. Daarom werken wij nu toch een beetje vooruit. Wie weet blijft er meer hangen zonder tijdsdruk. Zie ik ineens de telefoon van mijn dochter liggen. Pffff. Wat te doen? Haar rooster staat erin. Later bedacht ik mij dat ze ook nog een laptop mee naar school heeft.

Toch maar naar school gereden. Laatste keer hoor. Inmiddels heb ik een briefje in haar tas met de telefoon nummers van paps, stiefmoeder, opa en mijzelf. Dan kan ze altijd iemand bellen als er iets is. Het liefst had ik een telefoon nummer van een vriendin. Dat is makkelijk contact maken. Maar dat zag Eva niet zitten, beschamend volgens haar 🤭.

Kom ik dus bij school. De oprit stond vol met fietsen. Daarachter een kiepwagen met de bak omhoog. Daar hing een vlag aan. Een zorg coördinator stond vooraan de oprit. Volgens hem kwam ik het terrein niet op. Het eerste uur viel al uit. Iets met een examenstunt…… De telefoon aan hem gegeven. Tijdens haar eerste les kreeg Eva de telefoon van die meneer.

Thuis maar even gesproken over wat te doen, een leven op school zonder telefoon. De lessen kan ze vragen aan de conciërge. Kijken in haar laptop. Sommige lessen via vriendinnen. Klaar. Ik ga nooit meer naar school.

Ben ik thuis. Eva zou een tussen uur hebben van 80 minuten. Mooi. Dan konden wij rekenen oefenen. Om 14:00 had ze een inhaaltoets. Appt ze om 12:30. Mam, ik mag de toets nu maken. Oh neeeee, we zouden nog oefenen en haar rekenmachine lag hier op tafel. Wijze les, dat doe ik ook nooit meer. Gelukkig vijf minuten later weer bericht. Toets gaat niet door. Beter. Ze had de vorige keer een een. Zo jammer als je een acht gemiddeld staat…..