Gisteren waren mijn kinderen nog bij hun vader tot 18:00. Ik werkte tot 17:00. Ik mocht een uur eerder naar huis. Lekker hoor. Ik ging langs de action voor een of ander roze spul die mijn wc bril weer schoon zou krijgen. Uitverkocht. Ok. Het is niet anders.

Kreeg ik ineens een app van mijn dochter. Mam, heb je het al gehoord? Daan is omver gereden. Door een oudere vrouw. Maar hij zegt dat hij wel ok is.

Later hoorde ik het verhaal van Daan. Hij stond op een punt om de weg over te steken. Links voorgesorteerd. De mevrouw in kwestie stond achter hem om rechts af te slaan. Ineens ging haar gaspedaal naar beneden. Zij reed Daan aan. Hij viel om. Sleutel van zijn fiets afgebroken, lak schade en meneer had een open wond aan zijn knie. De mevrouw in kwestie wilde eerst doorrijden. Een andere bestuurder stapte uit. Mevrouw moest stoppen. De meneer vroeg of het wel ging met Daan. En Daan? Die vond de mevrouw in kwestie zo zielig. Zeker 90 jaar volgens hem 🙈. Ze was echt in een shock mam.

Erg lief van Daan om zo te denken. Ik heb hem wel geprobeerd te leren; wat er ook gebeurt, maak een foto van een nummer bord. Op het moment van het ongeluk heb je adrenaline in je lijf. Je denkt, alles is ok. Daarna zie je pas de schade aan je voertuig of voel je dit aan jezelf. Weer een wijze les.