Ik had laatst een oud collega op bezoek. Zij had ooit borstkanker. Ik ook. Zij kreeg dit weer ‘terug’. Zij ging zich inlezen over wel of niet bestralen. Wel of geen hormoon pillen.

Samen hadden wij hier fijne gesprekken over. Wel fijn maar ook niet. Zij had zich zo goed ingelezen. Hoge bloeddruk dankzij hormoon pillen. Heb ik. Overgewicht dankzij veel vocht vasthouden. Heb ik. Dingen vergeten omdat de pillen iets met je brein doet. Heb ik. Duizelig zijn. Heb ik.

Wat zijn de voordelen? Een op de tien vrouwen krijgen kanker niet terug dankzij de hormoon pillen. Pfew. Serieus? Dat is maar 10%. Ik kan mij niet voorstellen dat dit getal klopt. Alhoewel. Ik vroeg ooit aan mijn oncoloog, wat als ik stop met slikken van de hormoon pillen? Hij zei toen, 8% kans dat het terug komt. Dat getal vond ik te hoog voor een moeder met twee jonge kinderen.

Dus ik heb nu overgewicht, een brein wat minder werkt, hoge bloeddruk en last van duizeligheid omdat ik ga voor het maximale overleven. Ik durf niet te stoppen.

En wat de bestraling betreft. Daar is een hoop in veranderd. Een juf op de school van mijn dochter had nog de hele oude bestraling. Haar hart was daardoor zo ernstig beschadigd dat zij uiteindeljk een donor hart nodig had en gelukkig gekregen. Ik heb al een betere versie gehad. Ik moest mijn adem seconden lang inhouden zodat mijn hart niet bestraald zou worden. Het was best lang. Maar na oefenen lukte het mij. Tegenwoordig hebben ze weer een betere bestraling gebeuren. Tenminste, dat denken ze. Iets protonen…… Die richt minder schade aan. Maar is te duur. Wordt niet vergoed vanuit je ziekenfonds.