Ik zal nooit mijn eerste versier avond op de lagere school van mijn kinderen vergeten. Ik kende niemand. Voelde mij toen zo een soort van verlaten, alleen.

Mijn zoon zit inmiddels niet meer op de lagere school. Mijn dochter in groep acht. Allemaal nieuwe fases.

Ik ging gisteren naar de school van mijn dochter. Om te helpen met de Sint versiering. Mijn zoon zei van te voren; mam, dit is je laatste jaar. Klaar ermee. En ik dacht, lieverd, ik ga het gewoon missen. Ik kwam de juf van Eva nog tegen. Ik vertelde haar wat Daan tegen mij zei. Ze riep toen; we weten je te vinden hoor. Je blijft welkom 😆 .

Voor vandaag ga ik helpen met fruit snijden. Want hoe fijn is dat? ‘Onze’ school krijgt schoolfruit. Galla meloen 🍈. Dat wordt smullen.

Ach, ieder voordeel heeft zijn nadeel. Geniet van het moment. Ik ga kijken wat ik ga doen als de kids allebei op de middelbare school zitten. Het eerste jaar voor mijn dochter ga ik haar begeleiden. Ik zie bij mijn zoon dat het enorm wennen is. Hebben zij beidden hun plek gevonden dan ga ik misschien meer werken. Er is genoeg werk in de gezondheidszorg.