Mijn zoon heeft faalangst. Ik denk iedereen wel in meer of mindere mate. Ik kan het van mijzelf ook nog wel herinneren. Naarmate ik ouder ben kan ik beter relativeren en blijf ik veel rustiger.

In het begin van de middelbare school komt er ook veel op je af. Alles is wennen. Je moet al snel zelfstandig kunnen zijn. Dat is nog wel een dingetje. Ik zag van de week in magister dat Daan vorige week huiswerk Frans was vergeten en deze week zijn boek. Echt niet! Ik was erbij toen deze in de tas ging. De juf noemt Daan soms Steyn en een andere jongen noemt ze Daan. Daar gaat volgens mij iets fout. Ik vroeg Daan of hij dit tegen de juf durfde te zeggen. En hij zei ‘ja’. Topper. Even kijken of hij het echt durft. Ik kan natuurlijk ook de mentor berichten…. toch gaat mij dat (nog) net te ver. Tenzij Daan straf gaat krijgen voor iets wat niks met hem te maken heeft.

Wiskunde en frans vind meneer moeilijk. Hij heeft een gymles laten schieten om bijles te krijgen voor wiskunde. Deze bijles wordt gegeven door dezelfde juf die hij voor wiskunde heeft. Als hij het in de les niet snapt dan toch ook niet met bijles? Ik heb nu iemand geregeld die dit weekend komt. Hopelijk kan zij het wel goed uitleggen. De basis moet er goed inzitten! Afgelopen woensdag begon zijn school pas om 10:50. Meneer wilde op tijd opstaan (lees 8:00) zodat mams en hij de SO voor de volgende dag konden doornemen. Ik praat de hele dag Frans tegen hem. Ik weet welke woorden hij moet kennen. En wiskunde? Wij hebben samen een proef examen gemaakt. Wat zei meneer. Mam, jij legt het echt goed uit. Nu snap ik het eindelijk. We gaan het zien. Breuken delen en vermenigvuldigen lukt mij nog wel. Maar het houdt voor mij waarschijnlijk wel een keer op.