Mijn (jeugd) herinneringen aan mals vlees zijn die van de sudderlappen die mijn moeder maakte. Zo lekker. Als je een lap vlees 🥩 uit de pan wilde halen viel deze in stukken uiteen. Ik ga snel een keer bij haar in de leer. Dit mag niet verloren gaan, deze kunsten. Vooral de herinneringen die daarbij horen.

Ikzelf kan meer ….. tja, wat zal ik zeggen. Ik maak ook vlees wat uit elkaar valt. Maar de ene keer is dat Zwolse stoofvlees, dan weer Indische rendang, cola kip 🍗, of …..

Ik heb een slowcooker. Deze maakt bijna alle soorten vlees mals. Ideaal. Mijn zoon houdt niet van de hele dag etensgeuren in huis. Daarom staat de slowcooker meestal buiten. Lekkere geuren in de tuin voor mij. Als de kinderen bij hun vader zijn dan zet ik de pan juist binnen. Ik kan zo genieten van de geur van eten. Erwtensoep…. njom njom.

Vroeger zette ik de pan nog weleens op zolder. Dan kon deze lekker de hele nacht sudderen. Maar ja. Daar slaapt nu iemand. Tegenwoordig staat de pan dus overdag buiten. In de avond als wij gaan slapen dan gaat hij naar de badkamer. Deur dicht. Raam open. Zo kan het vlees 🥩 of een ander gerecht nog lekker nagaren.

Deze pan is ook ideaal voor maaltijd soep of stamppotten.