Afgelopen woensdag bij de Ikea geweest. Niet om door de winkel te lopen πΆββοΈ. Maar afhaal. Zeer goed te doen. Je krijgt een mail dat ze alles verzameld hebben. Je komt aangereden. Kiest een parkeervak met nummer. Je geeft dit nummer door via de mail. En een paar minuten later zetten ze de spullen bij je auto neer. Even een QR code scannen en klaar. Ideaal.
Eenmaal thuis had ik alles onderaan de trap gezet. Ik keek ernaar. Wachten op hulp van mijn vader? Nog even gewacht. Toch maar zelf aan de slag gegaan. Een matras van 1.40m bij 2.00m op een rol. Poe hΓ¨, wat een gewicht. De eerste trap ging prima op onze retro trap π€£. Daarna kwam de zoldertrap. Van hout. Daan geroepen. Hij ondersteunde de rol. Topper. Het buro en vloerkleed kon ikzelf. Buro in stukken wel te verstaan.
Op de kamer van Daan stond een dekenkist. Die wilde ik daar weg hebben. Moest door naar de man cave. Ik tilde deze….. dacht ik. Niet te doen. En dan moest ik deze ook nog de trap over tillen zodat Daan de deur kon openen…… Mam, je gaat dood π onder die kist β°οΈ. Toepasselijk gezegd. Kist geleegd na de tip van Daan. Et voila. Daarna mocht Daan beneden spelen. Mams ging los. Alles gepoetst. Het buro in elkaar gezet. Elke poot had vijf schroeven. Ik heb geen goed gereedschap. Goodness, ik kreeg een rood hoofd ervan. Trui uit.
Op een gegeven moment was alles klaar βοΈ wat ik aan had kunnen schaffen. Ik riep de kinderen. Hun mond viel open. Maarrrrrr, zei Daan; het matras moet andersom. Hij probeerde dit. Lukte niet. Ik zei; aan de kant jongen. Ha, zei hij, als jou dit lukt ben je super woman. Het lukte mij! Hij keek mij aan en zei; je lijkt wel een body builder. Zo sterk en in dat hemdje ππ€£. Hij zag in mijn vet cellen spierballen. De schat.
