
Vroeger hadden wij al op onze slaapkamer een projector klok. Zo fijn. Zo ideaal. Als je even je ogen opende wist je meteen hoe laat het was.
Op een gegeven moment had ik op elke kamer zoβn mooie projector klok. Maar ik wist niet hoe deze in de winter of zomer tijd moest veranderen. Alle stekkers gingen eruit.
Op een gegeven moment, met de tijd meegaan, Google, kwam ik erachter hoe ze werkten. Sindskort hebben wij allen een tijd op ons plafond geprojecteerd. Als je sβnachts wakker wordt doe je een oog open. Dan zie je hoe laat het is. Dan kan je denken π; chips, het is al laat. Of joepie π, ik heb nog even.
Ik vind een nachtklok beter dan mijn gsm om naar de tijd te kijken.
