Mijn dochter zou misschien een bepaald syndroom kunnen hebben. Via Ede Gelderse Vallei kwamen wij bij het Wilhelmina kinder ziekenhuis. Prima. Gespecialiseerd in kinderen. Vier jaar lang daar met plezier gelopen. Wij hadden het volste vertrouwen. Totdat iets bij mijn dochter enorm achteruit ging. Ik vroeg extra hulp aan. Deze persoon van meer hulp maakte mij bijna bang. Waarom hadden ze niet dit? En waarom niet dat? Uhm, dat weet ik niet. Ik ben niet de dokter.

En dan ga je twijfelen. Zit mijn meisje wel op de juiste plek? Is het misschien beter om een second opinion aan te vragen? Ja! Daar ga ik voor. Ik doe alles voor haar. Zo gezegd, zo gedaan….

Dat denk je dan. Wat een gedoe. Via de poli waar zij liep moest zij naar de huisarts. Deze gaf aan dat dit dit niet handig was. Dus dan bel je naar de poli waar zij misschien naartoe zou gaan. Deze wilde een verwijzing vanuit de huisarts of de arts waar mijn dochter nu loopt. En ga zo maar door. Ik ben al twee weken aan het bellen. Behandeld arts WKZ, eigen huisarts, mogelijk nieuwe arts, fysiotherapie, diëtiste……