Mijn dochter was best laat toen zij kon fietsen zonder zij wieltjes. Prima. Zij en ik hadden hier geen last van. Op een gegeven moment kreeg zij een fiets die te groot was voor haar. Toen ging zij nog meer achteruit. Ze ging toen bij iedereen relaxed achterop zitten. Maar zelf fietsen op haar eigen mooie luxe fiets? No way.

Maar ik bleef volhouden. Op een gegeven moment ging ik fietsen en zij achterop. Ik merkte aan mijn dochter dat zij ging denken; hallo, jij wel op mijn fiets en ik niet. Nadat wij een paar keer naar de stadspoort heen en terug gingen vroeg madam ineens of zij zelf mocht fietsen. Maar natuurlijk! En daar ging zij ineens! 🥰