Het is me wat met deze twee. Never a dull moment.

Dolf kreeg laatst druppels in haar nek tegen vlooien en teken. Dan trek ik een plastic handschoen aan. Ik loop dan met mijn pipet met vloeistof maar haar toe. Mevrouw wil weglopen. Ik hou haar in de houdgreep. Gelukt. Daarna ging ze in haar mandje liggen. Mijn zoon kwam binnen en zei; wat is er met Dolf? Ze kijkt de andere kant op. Is ze boos? Yep.

Een dag later kwam hier iemand ivm een offerte voor zonnepanelen. Ik denk dat ik er toch maar voor ga. Ik vroeg aan de meneer of hij tegen katten kon. Hij was er dol op. Mevrouw 🐈‍⬛ stond al voor het raam. Elke keer weer moet ik lachen als ze daar zo staat.

Te komisch voor woorden, toch? Maar ja, ik liet haar binnen en zei tegen de zonnepanelen meneer dat ze een allemansvriend is en graag praat/miauwt. Ik deed de deur open. Dolf rende vrolijk naar binnen en ging meteen in de ankers. Oren in de nek. Een man! Een vreemde man! Haar trauma. Dit verhaal heb ik al eerder verteld. Ik was weg met mijn ouders. Kwam later terug. Geen Dolf. Huh? Die kwam je altijd tegemoet in huis. Wij met z’n drieën zoeken. Op een gegeven moment was mijn moeder op zolder en bleef stil staan. Ziet ze een 🐈‍⬛ koppie langzaam vanuit een doos omhoog kijken. Hahaaaa. Maar wat was er nou gebeurd? De glazenwasser was geweest. Waarschijnlijk met het achterraam bezig geweest. Gordijn was daar dicht. Dolf moet iets gehoord hebben en ws gedacht dat wij het waren. Was het dus een vreemde man. Een trauma voor haar geweest. Bij zonnepaneel offerte meneer nummer twee precies dezelfde reactie. Ze ging laag en zocht een vluchtweg. Ok, duidelijk.

Dan nog het konijn. Ik heb al plantjes gekocht. Kunnen nog niet naar buiten. Meneer Bob 🐇 ging zijn hok uit. Doet hij vaker. Liep naar de gang. Ik dacht even niet na. Later keek ik. Oh nee…… Mijn tomaten 🍅 plantjes. Blaadjes weg en stuk steel. Lekker dan.