Onze Dolf blijft maar bij mij in de buurt. Soms val ik bijna door haar. Gaat ze ineens stilletjes voor je voeten staan. Echte liefde zeggen ze. Als Daan met zijn VR bril een spel doet komt de kat regelmatig bij zijn voeten staan. Niet handig. Zo kan de 🐈‍⬛ een schop krijgen.

Met de kerst riep ik s’avonds Dolf. Ze was buiten. Best bijzonder want in deze tijd met knallen is ze eigenlijk continu binnen. Maar waarschijnlijk durfde ze omdat ik naar buiten liep. Ik ging de schuur in om stro te pakken voor het konijn. Dolf was ik daarna kwijt. Prima. Ga lekker buiten spelen. S’avonds riep ik haar nog. Niks. Bijzonder. De volgende morgen riep ik haar weer. Hé, ik hoorde haar. Maar ze kwam niet. Ze klonk heel schor. Nee hè. Opgesloten in de schuur. Pfffff. Waarom volg je mij dan ook 🐈‍⬛? Daarna bleef ze maar met een schorre stem steeds mauwen. Heel wat te vertellen denk ik. Ik ging naar de wc 🚽. Mevrouw deed de deur open en ging op schoot zitten bij mij. Serieus? Mag ik even een moment voor mijzelf? Ze zette haar voorpoten op mijn schouders. Ze keek mij aan begon te mauwen en kopjes te geven. Aaaah, ze had mij duidelijk gemist.

Als de wekker gaat staat Dolf altijd voor mijn slaapkamer deur. Ze loopt dan mee naar de badkamer. Gaat in de gootsteen liggen waar ik eigenlijk mijn spullen neer wil leggen. Heel gezellig allemaal. Ik liep even terug naar de trap waar ik mijn telefoon 📱 had neergelegd. Wat hoorde ik daar? Geslurp. Eens even kijken. Nee hè. Ze drinkt uit de wc.