Ik zal misschien niet meer elke dag schrijven βοΈ. Toch meer druk met werk. En Eva die moet wennen aan de middelbare en meer hulp nodig heeft dan ik had gehoopt. Van de zomer was het weer π natuurlijk top. Daar heb ik van genoten. De jongens lagen heerlijk in het zwembad. Dan wilde ik niet weg van huis. Ikzelf was ook heerlijk bezig in de tuin. Een beetje snoeien, wat water geven (niet teveel, want dat mocht niet).
En dan besef je ineens dat je achterloopt in huis. Van de zomer was ik elke dag bezig met de tuin sβmorgens klaar te maken om te chillen. Sβavonds weer opruimen. Beneden in huis de dweil erover omdat er toch vaak een kind ontsnapte en nat naar binnen liep π©.
Ik ben nu bezig met de inhaalslag. Vooral de kasten waar ik alles in propte pak ik nu aan. Even ordenen. Het is nog een hele klus. Voorheen had ik hier stress van. Nu niet. Ik heb nog de hele herfst π en winter βοΈ om alles aan te pakken. Ik probeer dit vooral onder schooltijd te doen. Lastig. Er vallen weer allerlei lessen uit. Mijn zoon had dinsdag maar twee uur les. Eva vandaag maar twee uur. Dan denk je; met constant al dat uitval, hoe gaan zij hun examens ΓΌberhaupt goed maken? π©
Maar ja, ik ben goed in opruimen. Tassen vol. Ik geef alles weg. Beter dan het naar de stort te brengen. Dat poetsen onder andere in de hoekjes, gordijnen wassen π§Ό, komt ook wel goed. Het begin is gemaakt. Nog een lange (relaxte) weg te gaan.
