Mijn kinderen omgekocht. Wij gingen naar de heideweek. Op het Kuiperplein naar de DJ’s. Mama had er zin in! Waarom wilden ze niet? Vooral Daan niet. Bang voor drukte en geweld.

Eerst gingen wij voor de optocht. Duurde lang. Later hoorden wij dat deze even stil gelegd was ivm een kind onder de tractor. Oei.

Wij waren op tijd voor het muziek spektakel. Het was nog net niet begonnen. Wat lekkers gedronken en gegeten. Toen liepen wij naar het plein. We stonden stil voor de ingang. Daan durfde niet. Mam. Dit is te druk. Nee, echt niet schat. Nog niet. We moeten juist nu gaan. Ok dan. Wij werden gefouilleerd. Wat doen ze nu mama, en waarom? Voor je veiligheid schat. Dan neemt niemand wapens mee naar binnen. Oh, dat is dus wel veilig. Zijn er weleens doden gevallen met de heideweek? Zucht. Nee Daan. Wij stonden achteraan. Heel rustig was het. De muziek was super. Achter stond een man te dansen. Ik denk met een pilletje of iets op. Hij ging los! De kinderen lagen in een deuk. Op een gegeven moment wilde Daan toch echt weg. Prima.

Eenmaal thuis kreeg Eva appjes van klasgenoten dat zij er nog waren. Een groot feest. Ze wilde terug. Prima meid, wij gaan. De auto in de parkeer garage gezet. Wij konden de loop uitgang eerst niet vinden. Pffff. Koste tijd. Eenmaal bij het plein hoorde ik geen muziek. Wat raar. Rijdt er ineens politie rond met lampen aan en een stem die zei dat we moesten wegwezen. Wat nou weer? Ik hoorde een telefoon gesprek van een mevrouw. Ik sprak haar aan. Er werden schijnbaar mensen geweigerd naar binnen te mogen. Te druk, te vol. Toen ging het publiek los. Ze duwden de hekken om en liepen naar binnen. Mensen kwamen in de verdrukking. Ook kinderen. Wat was ik blij dat wij net ‘te laat’ waren. Later zag ik een filmpje van Daan zijn vriend. Niet normaal hoe asociaal mensen zijn. En wat een paniek en gegil. Nou, dat was het dan Eva. Sorry.

Mam, mag ik dan naar het Museumplein? Gewoon even kijken. Maar natuurlijk. We zijn er nu toch. Dan hoor je nog van een steekpartij. Gaat lekker. Belde Daan ineens. Mam. Je moet nu naar huis. Het is niet veilig in Ede centrum. Iedereen in de verdrukking en er is een steekpartij. Rustig jongen! Wij zijn veilig. We lopen nog een rondje en dan naar huis. Met Eef dus een rondje gelopen over het plein. Ik vond de drukte meevallen. Eva vond het echt te erg, haha. Toen naar huis. Eva was zo lief om onderweg naar Daan te appen dat wij op weg waren naar huis. Veilig.

Dit was dus voor mijn kinderen hun eerste avontuur van een avond op het plein. Ik weet niet of Daan ooit nog gaat 😂. Eva wel.