Afgelopen zaterdag zag ik een mevrouw op de afdeling schildpad 🐢 die aan elk kind vroeg of hij of zij als piloot in een vliegtuig ✈️ wilden werken. Ik hoorde jongetjes nee zeggen.

Ik liep naar Eva en vertelde dat er mensen aan kwamen met een VR bril. Oh nee, zei Eva. Dan word ik helemaal misselijk 🤢. Prima. Doen we dat toch niet. Eva was nog best veel misselijk van de medicijnen 💊 . Ze had ketamine, morfine, PCA pomp, paracetamol en diclofenac.

Twee piloten en een mevrouw komen op de kamer van Eva. Eva, wil jij vliegen in een vliegtuig met een VR bril. Oh ja hoor, zegt Eva 😳. Ok dan. De bril op.

Daar ging Eva. Ik kon meekijken op een computer 💻 scherm. Ze vloog heel rustig. Er werd geen looping gemaakt. Ze vloog en ze vloog. Op een gegeven moment dacht ik; stop nu maar.

Toen ze eenmaal gestopt was boden de piloten haar een baan aan. Van de zomer wordt Eva ingepland om te vliegen 😆. Haar diploma heeft ze binnen.

Daarna was Eva weer een uur misselijk. Ik weet even niet of dit echt is of is ze gewoon niet lekker en weet ze niet hoe ze dit moet omschrijven? Haar vader was er om 15:00. Ik ging naar huis. Gek zo alleen. Thuis 🏡 de auto 🚙 door de wasstraat gereden. De kattenbak en het toilet van het konijn 🐰 verschoont. Lekker in bad geweest en op tijd naar bed 🛌. Goed geslapen. S’morgens kreeg ik een app van mijn ex. Eva lag als een dood vogeltje in bed. Om 11:00 was ik weer in het ziekenhuis. Ze praatte amper. Wees naar dingen. At en dronk niet.

Op een gegeven moment (zondag om 12:00) haalden ze haar epiduraal eruit en haar blaas catheter. Dus ze moest naar de wc lopen 🚶‍♀️. Wat een ellende. De eerste keer ging nog wel. Daarna, waarschijnlijk door de angst van pijn, ging ze heel oppervlakkig ademhalen. Dat schoot niet op. Wat een gedoe.

Ik ging eens met haar praten. Eva is bang dat ze maandag naar huis moet. Ziet ze niet zitten. Nou, als het echt niet kan blijf je nog een dag hoor. Opluchting? Ze at mijn meegenomen mango 🥭 op, Ik kocht in het restaurant gehaktballen, aardappel 🥔 puree en snijbonen. Daar at ze aardig wat van op. Toen nog vier hele grote aardbeien 🍓. Een zakje cheese union chips en een halve peren 🍐 ijsje. Als avond eten had ze macaroni met draadjesvlees en jus besteld. Hahaa. Hoe verzin je deze combi? Ze at alles op! De medicijnen ook zonder te zeuren. Helemaal uit zichzelf. Zou dit de ommekeer zijn? Helaas. Na dit alles sliep ze voor twee uur. Daarna, de rest van de avond weer drama. Prima. Ik was er even klaar mee. Ze had genoeg eten naar binnen gewerkt. Helaas veel te weinig drinken. Op het toilet kwam niks.

Saturatie soms naar 90. Hartslag in de 40. Gaan we weer. Dit had ze van de zomer ook toen ze waarschijnlijk gekneusde ribben had. Nu heeft ze pijn en gaat ze weer oppervlakkig ademhalen. Wordt vervolgd.